به گزارش رسانک، با گذشت چندین سال از فعالیت نیروهای لاروکش در مناطق تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر و دانشکده علوم پزشکی چابهار، این نیروها همچنان در وضعیت شغلی بلاتکلیف به‌سر می‌برند؛ در حالی که نقش آنان در کنترل و پیشگیری از بیماری‌های منتقله از حشرات ناقل، به‌ویژه در مناطق گرم و مرزی بلوچستان، حیاتی و انکارناپذیر است.
به گفته منابع رسانک، با وجود صدور مجوز جذب این نیروها از سوی وزارت بهداشت و تأکیدهای مکرر بر لزوم ساماندهی وضعیت شغلی آنان، هیچ‌گونه اقدام مؤثری از سوی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایرانشهر و چابهار برای تثبیت شرایط کاری این افراد صورت نگرفته است. نیروهای لاروکش که سال‌ها بدون قرارداد رسمی و تحت شرایط دشوار، به‌ویژه در مناطق محروم، فعالیت کرده‌اند، از حقوق اولیه مانند بیمه، امنیت شغلی و دستمزد منصفانه محروم‌اند.
این وضعیت در حالی ادامه دارد که بسیاری از این نیروها با مشکلات جدی اقتصادی و معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و هیچ چشم‌انداز روشنی برای بهبود شرایطشان وجود ندارد. فعالان حوزه سلامت، نمایندگان محلی و خانواده‌های این نیروها بارها خواستار اقدام فوری برای جذب رسمی و پایان‌دادن به این بلاتکلیفی شده‌اند.
بی‌توجهی مسئولان به وضعیت این نیروهای زحمتکش، تنها نمادی از بی‌عدالتی ساختاری در حوزه سلامت در بلوچستان است؛ جایی که نیروهای بلوچ در سخت‌ترین شرایط محیطی، بدون تضمین حقوقی و رفاهی، در خط مقدم حفظ سلامت عمومی جامعه قرار گرفته‌اند و همچنان قربانی وعده‌های فراموش‌شده‌اند.
Be the first to comment