به گزارش رسانک، پس از انفجارهای مهیب روز ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ در بندر شهید رجایی بندرعباس، که به کشته و زخمی شدن ده‌ها نفر انجامید، جمهوری اسلامی امروز یکشنبه ۱۴ اردیبهشت ماه اعلام کرد عملیات جست‌وجو برای یافتن مفقودان پایان یافته است؛ این در حالی‌ست که هنوز بسیاری از خانواده‌های بلوچستان و سایر نقاط ایران از سرنوشت عزیزان خود که در محل حادثه کار می‌کردند، بی‌خبر هستند و اسامی آنان نیز در فهرست رسمی قربانیان و مجروحان اعلام‌شده وجود ندارد.
بر اساس گزارش منتشرشده در روزنامه «پیام ما» در ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، تعداد قابل‌توجهی از کارگران شاغل در این مجموعه صنعتی از مناطق مختلف بلوچستان برای کار و امرار معاش به بندرعباس مهاجرت کرده بودند. این کارگران نه‌تنها از بیمه و حمایت‌های رسمی برخوردار نبودند، بلکه برخی از آنان فاقد مدارک هویتی نیز بوده‌اند؛ موضوعی که شناسایی پیکرهای احتمالی و اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها را با مشکل جدی مواجه کرده است.
گزارش مذکور به نقل از منابع محلی و مسئولان شهری، ضعف ساختاری در ایمنی و نبود نظارت‌های دقیق در فرآیند نگهداری و جابه‌جایی مواد شیمیایی را از عوامل اصلی این انفجارها دانسته و همچنین بر حضور بی‌ضابطه نیروی کار غیررسمی (بدون بیمه) که بسیاری از آن‌ها از مردم بلوچ هستند، تأکید کرده است. به گفته خانواده‌های برخی از مفقودی‌ها، کارگران بلوچ حاضر در این مجموعه، به دلیل وضعیت اقتصادی نابسامان در بلوچستان، ناچار به ترک زادگاه خود و پذیرش مشاغل سخت و ناایمن در دیگر نقاط ایران شده‌اند.
با وجود گذشت چند روز از حادثه، هیچ نهاد رسمی حاضر نشده به‌طور شفاف درباره شمار مفقودان یا هویت قربانیان اطلاعات دقیق ارائه دهد. همچنین پایان عملیات جست‌وجو در حالی اعلام شده که هنوز پیکر برخی از کارگران یافت نشده و خانواده‌هایشان در نگرانی و بلاتکلیفی به سر می‌برند. این بی‌توجهی و بی‌اعتنایی به وضعیت کارگران بلوچ در چنین حادثه‌ای، بار دیگر سیاست‌های تبعیض‌آمیز و غیرانسانی حاکمیت را در قبال ملت بلوچ نمایان کرده است؛ ملتی که فرزندانش نه‌تنها در سرزمین مادری‌شان از حق کار، آموزش و زندگی شرافتمندانه محروم‌اند، بلکه در دیگر نقاط ایران نیز همچنان قربانی بی‌عدالتی، بهره‌کشی و پنهان‌کاری می‌شوند.
پایان عملیات جست‌وجو بدون روشن شدن سرنوشت همه مفقودان، نه پایان ماجرا، بلکه نمادی دیگر از بی‌تفاوتی نهادهای مسئول نسبت به جان و کرامت انسان‌هایی‌ست که تنها جرمشان، بلوچ بودن و کارگر بودن در ساختار تبعیض‌آلود جمهوری اسلامی‌ست.
Be the first to comment