به گزارش رسانک، سحرگاه امروز سه‌شنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۴، پنج زندانی سیاسی-امنیتی از جمله سه بلوچ به نام‌های «عبدالحکیم عظیم گرگیج»، «عبدالرحمن گرگیج»، «تاج محمد خرمالی» به همراه دو نفر با نام‌های «مالک علی فدایی‌نسب» و «فرهاد شاکری»، در زندان وکیل‌آباد مشهد اعدام شدند. این اعدام‌ها بدون اطلاع قبلی به خانواده‌های زندانیان و بدون امکان ملاقات آخر با عزیزانشان انجام شده و خانواده‌ها تنها از طریق تماس تلفنی از اجرای احکام مطلع شده‌اند. این اقدام در حالی صورت گرفته که خانواده‌های آنان همچنان در برابر زندان مشهد در انتظار تحویل پیکر عزیزان خود هستند.
براساس گزارش منتشرشده توسط هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این پنج زندانی در یک پرونده مشترک با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده بودند. چهار نفر از اعدام‌شدگان از پیروان اهل‌سنت و یکی از آنان، مالک علی فدایی‌نسب، شیعه‌مذهب بوده است. این افراد در سال ۱۳۹۴ توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت و حدود یک سال بعد به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شدند.
شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد در سال ۱۳۹۸ به ریاست قاضی محمود داوودآبادی، نه تن از متهمان این پرونده را به اعدام محکوم کرده بود. سه نفر از آنان در دی‌ماه ۱۳۹۹ اعدام شدند و پس از نقض بخشی از احکام توسط دیوان عالی کشور، در مرداد ۱۴۰۲، شش نفر دیگر از جمله اعدام‌شدگان امروز، توسط شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی احمدیان سلامی مجدداً به اعدام محکوم شدند. این حکم‌ها در مردادماه ۱۴۰۳ به تأیید دیوان عالی کشور رسید.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده زندانیان پیشتر به هرانا گفته بود که این پرونده با ایرادات جدی مواجه بوده و ادله کافی برای محکومیت آنان وجود نداشته است. همچنین، گزارش‌هایی از شکنجه‌های شدید از جمله استفاده از اسپری فلفل در مقعد یکی از زندانیان منتشر شده که آثار آن حتی پس از گذشت سال‌ها بر جسم آنان باقی مانده است.
بی‌توجهی نهادهای مسئول به روندهای ناعادلانه قضایی و نبود شفافیت در اجرای احکام اعدام، بار دیگر نگرانی‌ها درباره وضعیت حقوق بشر و امنیت قضایی در ایران را تشدید کرده است.
Be the first to comment