رسانک/ در کتاب “امپراتوری هیتلر” نوشته گیل بی استوارت می خوانیم که هیتلر از یهودیان بیزار بود ولی می دانست قتل عام تمام عیار یهودیان آلمان برای خارجیان هم قابل رویت و هم تنفر برانگیز است. پس او به دنبال راه حلی گشت که کشتار یهودیان در برابر دیدگان خارجیان صورت گیرد اما ایجاد تنفر نکند!

این دیدگاه سال ها پس از هیتلر نیز توسط دیکتاتورهای رژیم جمهوری اسلامی ایران و در راس آن علی خامنه ای به خوبی رعایت می شود.

رژیم ایران بر اساس دیدگاه هیتلر، اقدام به قتل عام تمام عیار بلوچ ها می کند، به گونه ای که برای خارجیان قابل رویت باشد اما تنفر برانگیز نباشد!

جمهوری اسلامی ایران با توسعه فقر سیستماتیک و گسترده در بلوچستان شرایط را به گونه ای پیش برده که مردم تنها می توانند بین گرسنگی و یا داشتن لقمه ای نان از طریق سوختبری، سرقت و قاچاق موادمخدر انتخاب کنند.

این رژیم با ایجاد چنین شرایطی در بلوچستان به سادگی اقدام به کشتار سوختبران و اعدام افراد تحت عنوان جرائم مربوط به مواد مخدر می کند. این کشتار و اعدام در برابر دیدگان جامعه جهانی، از نوع قتل بدون ایجاد تنفر است.

از سویی دیگر سردمداران ایران با توزیع سلاح و ایجاد تفرقه و نفاق مسبب برادرکشی در بلوچستان شده است که خود نوعی دیگر از قتلِ بدون ایجاد تنفر است. 

نکته جالب دیگری که در این کتاب نمود دارد تبلیغات گسترده نظام هیتلر بر علیه یهودیان بود که به مردم آلمان این احساس را داده بود که آنها نژاد برتر هستند و یهودیان مردم فرودست و شایسته مرگ.

رژیم خودکامه ایران نیز با تبلیغات گسترده، ملل غیر فارس را به عنوان موجوداتی فرودست معرفی کرده و همین امر باعث شده که در داخل ایران نیز هیچ صدایی در مخالفت با این قتل عام گسترده در بلوچستان بلند نشود.