به گزارش رسانک، امروز دوشنبه ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۴، شش سال از درگذشت «واحدبخش بادپا»، نویسنده، شاعر و مترجم سرشناس اهل نوبندیان از توابع دشتیاری شهرستان چابهار می‌گذرد؛ فرهنگی‌مردی که در روز یکشنبه ۱۳ مرداد ماه ۱۳۹۸، در حالی‌که برای درمان به تهران رفته بود، چشم از جهان فرو بست و جامعه فرهنگی بلوچستان را در سوگ فرو برد. این چهره برجسته که عمر خود را وقف زبان و فرهنگ بلوچی کرد، آثار ارزنده‌ای از خود به‌جا گذاشت که هر یک گواهی بر تعلق و تعهد عمیق او به ملت بلوچ و زبان مادری‌اش است.
واحدبخش بادپا، که از جایگاه ویژه‌ای در میان نویسندگان بلوچ برخوردار بود، به‌ویژه با ترجمه رمان ده‌جلدی «کلیدر» نوشته محمود دولت‌آبادی به زبان بلوچی، اثری کم‌نظیر در تاریخ ادبیات بلوچ آفرید. این ترجمه که جلدی از آن پس از درگذشت وی و در روز ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۰ طی مراسمی در چابهار توسط انتشارات ربیدان منتشر و رونمایی شد، به‌عنوان طولانی‌ترین ترجمه ادبی به زبان بلوچی شناخته می‌شود و نام وی را در حافظه فرهنگی بلوچستان ماندگار ساخته است.
درگذشت این چهره فرهیخته نه‌تنها خلأ بزرگی در میان اهالی ادب و فرهنگ بلوچستان بر جای گذاشت، بلکه زنگ خطری بود برای وضعیت شکننده فرهنگ بومی در برابر سیاست‌های تمرکزگرایانه حاکمیت مرکزی و تهاجم بی‌رویه فرهنگ‌های غالب. در چنین شرایطی، پاسداشت یاد و راه هنرمندانی چون بادپا ضرورتی دوچندان می‌یابد.
واحدبخش بادپا نماد پایداری فرهنگی و تلاش برای حفظ هویت زبانی و ادبی ملت بلوچ بود. شایسته است که فعالان فرهنگی، نویسندگان، شاعران و اقشار مختلف مردم بلوچستان، با حمایت از زبان و فرهنگ خود، مانع از خاموشی چراغ‌هایی شوند که در دل تاریکی، راه هویت را نشان می‌دهند. غفلت در این راه، همانا گامی به‌سوی فراموشی و تضعیف ملتی‌ست که سرمایه‌اش، در فرهنگ، زبان و ریشه‌های تاریخی‌اش نهفته است.
Be the first to comment