تلاش غیرقانونی برای تبعید «سعید ماسوری» از زندان قزلحصار به زندان زاهدان

به گزارش رسانک، روز شنبه ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۴، مسئولان زندان قزلحصار بدون استناد حقوقی معتبر قصد دارند «سعید ماسوری»، یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران را به زندان زاهدان تبعید کنند؛ اقدامی که با اعتراض شدید زندانیان سیاسی این زندان مواجه شده است. این تصمیم در حالی اتخاذ شده که اسناد قضایی رسمی از جمله دادنامه یا سوابق پرونده وی، هیچ‌گونه حکمی مبنی بر تبعید را نشان نمی‌دهند و از منظر حقوقی این انتقال فاقد وجاهت قانونی است.

بر اساس این گزارش، پس از آنکه روز چهارشنبه گذشته، زندانیان سیاسی بند چهار در برابر انتقال اجباری آقای ماسوری مقاومت نشان دادند، مأموران زندان سه روز بعد (شنبه ۲۸ تیر ماه) نامه‌ای را به نماینده آنان ارائه داده‌اند که در آن بر اساس دادنامه‌ای نامشخص، انتقال او به زاهدان را توجیه کرده‌اند. با این حال، شواهد موجود نشان می‌دهد این اقدام بیشتر در راستای فشارهای امنیتی و تضعیف انسجام و همبستگی زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار صورت گرفته و تلاشی برای ایجاد فضای تهدید و ارعاب در میان آنان است.

گفتنی است که خانواده سعید ماسوری که بیش از ۲۵ سال بدون مرخصی در زندان است، در نامه‌ای به گزارشگر ویژه سازمان ملل نسبت به انتقال بدون حکم قضایی او به زندان زاهدان اعتراض کردند. آن‌ها این اقدام را «شکنجه مضاعف» و تلاشی برای «دفن زندانیان در فراموشی» توصیف کرده‌اند. در این نامه که توسط خواهران و برادران ماسوری امضا شده، خطاب به مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خواستار توقف انتقال این زندانی به زندان زاهدان شده‌اند.

لازم به ذکر است که سعید ماسوری متولد ۱۳۴۴ است. وی به منظور ادامه تحصیل در کشور نروژ به سر می‌برد تا اینکه در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۸۰ به خانواده او اطلاع دادند که سعید در حین بازگشت به ایران توسط ماموران وزارت اطلاعات در شهرستان دزفول دستگیر شد. او در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۷۹ به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران در شهرستان دزفول بازداشت شد؛ هر چند باید اشاره کرد که در اردیبهشت سال بعد به خانواده وی بازداشت او اطلاع داده شد. این زندانی از زمان دستگیری مدت ۱۴ ماه را در یکی از سلول‌های انفرادی اداره اطلاعات اهواز سپری کرد و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او سپس به زندان قزلحصار کرج انتقال یافت و نهایتا در سال ۱۳۸۱ در دادگاه انقلاب تهران با اتهام محاربه به اعدام محکوم شد ولی در ‌‌‌‌نهایت حکم وی به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.