بخش‌هایی از سخنان سانسورشده یکی از معتمدین طایفه بامری درباره یورش به گونیچ توسط صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران

به‌ گزارش رسانک، شامگاه روز گذشته ۱۱ تیرماه ۱۴۰۴، در پی یورش خشونت‌بار نیروهای نظامی به روستای گونیچ از توابع شهرستان خاش، نشست رسمی با حضور فرماندار، مقام‌های امنیتی و نمایندگان اطلاعات سپاه با معتمدین و سرطایفه‌های طوایف بلوچ از جمله «بامری» صورت گرفته که ویدئوی‌هایی از این نشست در رسانه استانی صدا و سیما پخش شد که بخش‌هایی از سخنان سانسورشده معتمدین و ریش‌سفیدان طایفه بامری در رسانه حکومتی در خبرگزاری حال وش منتشر شده است.

این نشست که به‌طور کامل فیلم‌برداری شده، در رسانه‌های رسمی با سانسور شدید منتشر شده و بسیاری از انتقادات و روایت‌های مطرح‌شده از آن حذف شده‌اند. در این جلسه، حاجی ضرقام بامری، یکی از معتمدین طایفه بامری، ضمن انتقاد شدید از عملکرد نیروهای یگان ویژه و امنیتی، با اشاره به جزئیات یورش گفته است: «نیروهای امنیتی به‌جای بازرسی منازل، مستقیماً به خانه حاجی باران بامری رفتند و گفته‌اند فرزندانت کجا هستند در آن لحظه، مادر خانواده شناسنامه فرزندش را نشان داد و گفت که پسرش اینجاست که سیزده سال پیش توسط شما به قتل رسیده و‌ مأموران همراه با پاره کردن شناسنامه پسرش مادر را با قنداق اسلحه ضربه زدند که از ناحیه پیشانو و چانه مجروح شده است.»

به‌گفته این ریش‌سفید بامری، برخلاف ادعای رسانه‌های رسمی که گفته بودند «به منزل تروریست‌ها مرتبط با سرویس‌های بیگانه یورش برده شده»، هیچ‌گونه تروریستی وجود ندارد و هدف اصلی، خانه حاجی باران بوده است. وی در ادامه اضافه می‌کند که رضا یلکزهی معروف به رضا شیرازی از نیروهای بومی سپاه پاسداران و از مسئولان محلی اطلاعات فردی بوده که با پیشنهاد و هماهنگی وی، دستور یورش به خانه حاجی باران صادر شده است.

در سخنان دیگر ریش‌سفیدان نیز آمده است که «رضا شیرازی» از افراد دارای پایگاه‌های متعدد عملیاتی سپاه در منطقه است و تاکنون در چندین قتل مشکوک شهروندان بلوچ نقش داشته است. آن‌ها از مسئولان پرسیدند: «اگر آن خانه تروریستی بود، چرا اول و آخر روستا را رها کرده و مستقیماً به این خانه رفتید؟» در جریان همین یورش، خانم حاجی باران بامری با هویت «سنجی‌ملک بامری»، هدف ضرب‌وشتم قرار گرفت و به‌شدت مجروح شد. این موضوع، جرقه اعتراض دیگر زنان روستا شد که با ورود به صحنه، هدف شلیک و خشونت مضاعف قرار گرفتند.

این روایت‌ها، که در جلسه‌ای رسمی با حضور مقامات استانی و امنیتی مطرح شد اما در نسخه‌های رسانه‌ای به‌کلی حذف گردید، اکنون زوایای تاریک و هدف‌دار این یورش را آشکار می‌سازد؛ یورشی که نه بر مبنای اطلاعات دقیق، بلکه براساس تسویه‌حساب‌های امنیتی و محلی صورت گرفته و همچنان بدون پاسخ مانده است.