به گزارش رسانک، طی سال‌های اخیر در پی تصمیم غیرکارشناسی شورای تأمین شهرستان سرباز و استان، پاسگاه نیروی انتظامی که سال‌ها در محل سه‌راهی پل‌سرباز مستقر بود و پس از ایجاد یک پل تازه ساخت در همان محل، جمع‌آوری شد. این تصمیم هم‌زمان با ایجاد پایگاه نظامی سپاه پاسداران در همین محل و تغییر مسیر محور ترانزیتی ایرانشهر – سرباز به‌سمت چابهار اتخاذ شده است. با وجود حضور نظامی سپاه، نه‌تنها امنیت منطقه بهبود نیافته، بلکه سطح ناامنی در مناطق مختلف شهرستان سرباز به‌ویژه در پیرامون سه‌راهی پل‌سرباز به‌شدت افزایش یافته است.
بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده، این منطقه که در نزدیکی روستاهایی چون «پیردان»، «بندان»، «شاردر»، «کوهمیتگ»، «انزا» و دیگر مناطق روستایی اطراف واقع شده، در ماه‌های اخیر شاهد افزایش بی‌سابقه سرقت‌ها بوده است. سارقان به‌طور پی‌درپی اقدام به سرقت از مغازه‌های پل سرباز، تجهیزات مخابراتی و کابل‌های ارتباطی کرده‌اند که این امر موجب قطعی مکرر اینترنت و اختلال در ارتباطات مردم منطقه شده است. با وجود استقرار پایگاه سپاه پاسداران در همین نقطه، تاکنون هیچ اقدام عملی یا بازدارنده‌ای برای جلوگیری از این روند انجام نشده و عملکرد سپاه در این محل از سوی مردم بی‌فایده توصیف می‌شود.
در کنار این، اقدامات سپاه در مناطق اطراف از جمله آشار و شهرستان راسک، مانند مسدود کردن کامل مرز «پیرکور»، به بحرانی مضاعف دامن زده است. این اقدام باعث بیکار شدن هزاران شهروند بلوچ شده که به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم از طریق سوختبری امرار معاش می‌کردند. حذف این تنها راه نان‌آوری بسیاری از خانواده‌ها، نه‌تنها وضعیت اقتصادی را بحرانی کرده، بلکه زمینه را برای گسترش ناامنی بیشتر فراهم کرده است.
در واکنش به این شرایط، شهروندان، اهالی منطقه و فعالان اجتماعی بارها از طریق صدور بیانیه، انتشار مطالب در فضای مجازی و مراجعه مستقیم به فرمانداری شهرستان سرباز، خواستار راه‌اندازی مجدد پاسگاه نیروی انتظامی در سه‌راهی پل‌سرباز شده‌اند. اما با وجود درخواست‌های متعدد، نه فرمانداری و نه شورای تأمین امنیت شهرستان هیچ پاسخ یا اقدام موثری در این زمینه ارائه نکرده‌اند. این بی‌توجهی‌ها و بی‌عملی‌ها در شرایطی ادامه دارد که سپاه پاسداران به‌جای ایفای نقش امنیتی، بیشتر بر گسترش کنترل نظامی خود تمرکز کرده و خواست مردم را نادیده گرفته است.
به گفته منابع، این وضعیت به‌ویژه در حالی است که نه‌تنها امنیت عمومی با چالش‌های جدی مواجه شده، بلکه اقتصاد محلی نیز به‌دلیل مسدود شدن مرزها و تعطیلی فعالیت‌های معیشتی آسیب دیده است.
ادامه این روند نشان‌دهنده بی‌توجهی آشکار مسئولان به وضعیت بحرانی مردم منطقه است و می‌تواند پیامدهای منفی زیادی برای امنیت و ثبات منطقه داشته باشد. هر روز که از این وضعیت می‌گذرد، شکاف بین مردم و نهادهای رسمی عمیق‌تر می‌شود و بحران‌های اجتماعی و امنیتی دامنه‌دارتر می‌گردند.
Be the first to comment