به گزارش رسانک، روز سه‌شنبه ۴ دی ماه ۱۴۰۳، “عبدالرضا فولادوند”، رئیس سازمان نهضت سوادآموزی عنوان کرد که ۱۸ میلیون بی‌سواد و کم‌سواد و ۹۰۰ هزار بازمانده از تحصیل در کشور وجود دارند و افراد بی‌سواد، کم‌سواد و افرادی که تمایل به گذراندن دوره‌های آموزشی دارند، در گروه سنی ۱۰ تا ۴۹ سال جزو جامعه هدف محسوب می‌شوند.

بر اساس همین گزارش بیشترین بیسوادی در استان‌های مرزی مانند بلوچستان و سیستان و در برخی شهرستان‌های تهران مشاهده می‌شود و اکنون ۴۵۰ هزار بازمانده از تحصیل در دوره ابتدایی وجود دارد و هر سال به این تعداد افزوده می‌شود.

حق تحصیل از جمله حقوق بنیادین کودکان است که در قوانین داخلی و بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است. مطابق با ماده ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همهٔ مردم تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد. همچنین، بر اساس ماده ۲۸ کنوانسیون حقوق کودک، که ایران نیز به آن پیوسته است، کشورهای عضو موظف به فراهم کردن حق تحصیل برای کودکان هستند و باید از هرگونه موانع برای دسترسی به آموزش جلوگیری کنند.

عدم تحصیل به زبان مادری نیز در کنار فقر مهمترین عوامل هستند که منجر به ترک تحصیل دانش آموزان در مقاطع پایین تحصیل می گردند چرا که دانش آموزان باید با زبانی آموزش ببینند که با زبان مادری آنها متفاوت است.