‌به گزارش رسانک، روز یکشنبه ۱۴ مرداد ماه ۱۴۰۳، روزنامۀ “جمهوری اسلامی” طی یادداشتی در شمارۀ ۱۲۸۷۷۳، با عنوان «مولوی عبدالحمید کشتار شیعیان پاراچنار را ندید!» از آنچه که «ملاحظات قومی و مذهبی در مطالبات» خوانده،‌ انتقاد کرده و ایشان را به خاطر «بی‌توجهی» و محکوم‌نکردن «کشتار شیعیان پاراچنار» ملامت کرده است.

این یادداشت که حاوی اطلاعات نادرست و اظهارات خلاف واقع است، چشم را به روی برخی از واقعیت‌ها بسته و سعی کرده با نیش و کنایه و مطرح کردن سؤالاتی -به زعم خود- چالش‌برانگیز، در نگاه انسانی، فرامذهبی و فراقومی و بی‌طرفانۀ مولوی عبدالحمید شک و تردید ایجاد کند.

در همین زمینه، کانال تلگرامی “سنی آنلاین” وابسته به مجموعه مکی زاهدان نوشته است: این در حالی است که درگیری‌های خونین در منطقۀ قبیله‌نشین پاراچنار واقع در شهرستان کُرّم ایالت خیبرپختونخوا (پاکستان) اصولا ربطی به فرقه و مذهب ندارند. طبق اطلاعاتی که رسانه‌های بی‌طرف منتشر کرده‌اند، قدمت این درگیری‌های تأسفبار بین چند قبیله بر سر زمین‌های حاصلخیز و پر ارزش این منطقه به سال‌های خیلی دور می‌رسد. وقتی افرادی از دو قبیله بر سر زمین به اختلاف می‌خورند، مثل خیلی جاهای دیگر تحت حمایت قبایل خود قرار می‌گیرند. قبایل هم یا شیعه هستند یا سنی. وقتی کار به دعوا و درگیری می‌کشد، گاهی طرفین با تحریک احساسات مذهبی درصدد جلب حمایت بیشتر اطرافیان خود برمی‌آیند.

در تازه‌ترین مورد از این نوع درگیری‌های مرگبار، قبایل موجود در روستایی به نام «بوشهره» در حومۀ پاراچنار (مرکز شهرستان کُرّم) بر سر یک زمین ۱۲ هکتاری تا پنج روز درگیر شده‌اند که دستکم ۴۳ نفر از دو طرف جان خود را از دست داده‌اند. در این درگیری‌ها قبایل شیعه و سنی تلفات داده‌اند و همۀ کشته‌ها از اهل تشیع نبوده‌اند.

هرچند اکنون گفته می‌شود نیروهای نظامی و امنیتی پاکستان در منطقه حضور یافته‌اند و درگیری‌ها متوقف شده‌اند، اما شایسته است امثال گردانندگان روزنامۀ جمهوری اسلامی به جای مظلوم‌نمایی بدون دلیل و بهره‌برداری فرقه‌ای و سیاسی از این نوع حوادث تراژیک و دردآور، به مسئولان پاکستان توصیه کنند که با جدیت بیشتری تلاش کنند خون کسی به ناحق نریزد و جان و مال و آبروی شهروندان – قطع‌نظر از دین و مذهب و قومیت- محفوظ و مصون بماند.

انصاف و عدالت اقتضا می‌کرد اعضای تحریریۀ روزنامۀ جمهوری اسلامی قبل از قلم‌برداشتن، نظری به مواضع شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید می‌انداختند که ایشان بارها مخالفت خودشان را با خشونت و خونریزی اعلام کرده‌اند و کشتن انسان‌های بی‌گناه را از هر دین و مذهب و قومیت و نژادی که باشند محکوم کرده‌اند. بارها پیش آمده که برادران اهل تشیع در داخل و خارج کشور هدف حملات تروریستی قرار گرفته‌اند و حضرت شیخ‌الاسلام جزو اولین کسانی بوده‌اند که این حملات را محکوم کرده‌اند.

اما مشی فرقه‌گرایانۀ روزنامۀ مذکور باعث شده نویسندگانش بارها از جادۀ عدالت و انصاف منحرف بشوند و به رخدادهای محلی با عینک پر از تعصب نگاه کنند و با آسمان ریسمان به هم بافتن به نتایج دلخواه برسند.