
به گزارش رسانک، در روز جمعه ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۴، همزمان با محاصره کامل روستای «مهرگی» از توابع شهرستان سیریک در سیلاب و افزایش لحظهبهلحظه حجم آب، یک کودک بلوچ به نام «الهیار بارانی» با شجاعتی کمنظیر و اقدامی کاملاً انساندوستانه، جان دهها نفر از ساکنان این روستا را از مرگ حتمی نجات داده است.
به گفته منابع رسانک، در شرایطی که سیل خانهها را یکی پس از دیگری دربر گرفته بود و دسترسی امدادی وجود نداشت، این کودک بدون توجه به خطرات جانی، خود را به دل آبهای خروشان زد و به یاری مردم شتافت.
منابع افزودهاند: الهیار بارانی، کودک بلوچ اهل همان روستا، پس از مشاهده گرفتارشدن اهالی، یک قایق را به آب انداخت و با بستن طناب، در شرایطی بسیار دشوار خود را به آن رساند. او در حالی که جریان سیلاب هر لحظه شدیدتر میشد، خانهبهخانه در میان آب حرکت کرد و با شجاعت و احساس مسئولیتی فراتر از سن خود، حدود ۶۰ نفر از اهالی روستای مهرگی، از جمله زنان، کودکان و سالمندان را از میان سیلاب خارج و به نقاط امن منتقل کرد.
اقدام انساندوستانه و شجاعانه الهیار بارانی در حالی صورت گرفت که نبود نیروهای امدادی و تأخیر در کمکرسانی، جان بسیاری از ساکنان روستا را بهشدت تهدید میکرد. او بدون هیچ چشمداشتی و تنها با انگیزه نجات جان انسانها، به قهرمانی واقعی در دل یک بحران طبیعی بدل شد؛ قهرمانی که نامش کمتر شنیده شد، اما اثر عملش برای دهها خانواده، به معنای ادامه زندگی بود.
فداکاری این کودک بلوچ، نمادی روشن از قهرمانان گمنامی است که در سایه بیتوجهی و ضعف مدیریت بحران، مسئولیت نجات جان مردم را بر دوش میکشند؛ قهرمانانی که نه با شعار، بلکه با عمل و از دل خطر، معنای واقعی انسانیت و شجاعت را به تصویر میکشند.
Be the first to comment