به گزارش رسانک، امروز دوشنبه ۱ دی ماه ۱۴۰۴، در پی بارشهای اخیر در ارتفاعات بشکرد و جاری شدن سیلابهای گسترده، دشت پلپلک و مناطق پاییندست رودخانه شریفی شاهد حادثهای کمسابقه بودند؛ حادثهای که به گفته اهالی، نتیجه مستقیم سالها ساخت آببندها و سدهای خاکی غیراستاندارد توسط شرکت ماهان وابسته به سپاه پاسداران است. شکسته شدن ناگهانی این سدهای خاکی باعث شد حجم عظیمی از سیلاب، بههمراه آب رودخانه شریفی، با شدتی چند برابر به سمت پاییندست حرکت کند و اراضی کشاورزی گستردهای در حاشیه رودخانه جگین را به زیر آب ببرد؛ رخدادی که در سالهای گذشته سابقه نداشته و خسارات سنگینی بر جای گذاشته است.
به گفته منابع رسانک، این سیلاب بخش عمدهای از زمینهای کشاورزی و نخیلات مردم منطقه گیاوانزمین را نابود کرده و سرمایه و معیشت کشاورزانی را که سالها با دشواری زمینهای خود را آباد کرده بودند، بهطور کامل از بین برده است. بسیاری از این اراضی در مجاورت رودخانه جگین قرار داشت و اکنون به دلیل ورود ناگهانی و مهارناشدۀ سیلاب، غیرقابل استفاده شدهاند.
اهالی روستاهای حصار و هنگستان میگویند ترس و نگرانی مردم پاییندست پس از این حادثه چند برابر شده است. به باور آنان، ساخت سدهای خاکی غیراصولی توسط شرکت ماهان، عامل اصلی تشدید قدرت سیلاب و بروز این فاجعه بوده است. ساکنان منطقه هشدار میدهند که خطر بزرگتری نیز در کمین است؛ سدی موسوم به «سد شکرریز» در پاییندست سد جگین با ظرفیتی حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون مترمکعب که به گفته مردم، فاقد استانداردهای ایمنی لازم است و با مصالح سنگ و بتن ساخته شده، اما توانایی مقابله با سیلابهای شدید بشکرد را ندارد. به باور آنان، شکستن احتمالی این سد میتواند جان صدها نفر از ساکنان روستاهای پاییندست جگین را با تهدیدی جدی روبهرو کند.
به گفته اهالی، نفوذ و قلدری شرکت ماهان در منطقه به حدی رسیده که این شرکت در بستر رودخانه شریفی اقدام به کشاورزی کرده و با تغییر مسیر طبیعی آب، جریان این رودخانه بزرگ را به اطراف منحرف کرده است؛ اقدامی که بدون پاسخگویی و نظارت مؤثر انجام شده و پیامدهای آن اکنون به شکل خسارتهای سنگین در روستاهای حصار و هنگستان آشکار شده است.
اگرچه نقض آشکار قانون حریم رودخانه شریفی با همراهی و چشمپوشی برخی مسئولان استان هرمزگان و کشور صورت گرفته، اما پیامد این بیقانونی امروز بهطور مستقیم متوجه مردم بومی منطقه شده است؛ مردمی که نهتنها سرمایه و معیشت آنان از میان رفته، بلکه محیطزیست محل زندگیشان نیز در اثر مداخلات مخرب و پروژههای فاقد ارزیابی زیستمحیطی آسیب جدی دیده است. تغییر مسیر طبیعی رودخانه، تخریب بسترهای آبی و نادیدهگرفتن حقوق ساکنان بومی، نشاندهنده روندی است که در آن منافع یک شرکت بر جان، امنیت و حق زیستن مردم و طبیعت منطقه ترجیح داده شده و هزینه آن را امروز کشاورزان و خانوادههای پاییندست با نابودی زندگی خود میپردازند.
Be the first to comment