به گزارش رسانک، امروز شنبه ۲۲ آذر ماه ۱۴۰۴، سد کهیر در شهرستان کنارک که با هدف تأمین آب شرب و کشاورزی مردم محلی و کاهش بحران بیآبی احداث شده بود، اکنون به کانون نارضایتی و نگرانی گسترده شهروندان تبدیل شده است. این سد که قرار بود زمینهساز توسعه پایدار و بهبود شرایط زندگی جامعه عشایری و روستایی منطقه باشد، در عمل نتوانسته به اهداف اولیه خود پاسخ دهد و بخش قابل توجهی از آب آن از دسترس مردم محلی خارج شده است؛ موضوعی که تشنگی، فقر و آسیبهای گسترده اجتماعی و زیستمحیطی را در پی داشته است.
به گفته منابع رسانک، بخش عمدهای از آب سد کهیر توسط شرکتهای دولتی و پیمانکاران وابسته، به خارج از منطقه منتقل میشود؛ اقدامی که بدون مشارکت و مشورت با ساکنان بومی و برخلاف فلسفه اصلی ساخت این سد انجام شده است. در نتیجه، مردمی که صاحبان اصلی این منبع آبی به شمار میروند، همچنان با کمبود آب آشامیدنی سالم و ناتوانی در تأمین نیازهای اولیه خود روبهرو هستند.
این وضعیت پیامدهای اجتماعی سنگینی به همراه داشته است. افزایش نارضایتی عمومی، تشدید احساس بیعدالتی و شکلگیری مهاجرتهای اجباری از روستاها و مناطق عشایری، بخشی از نتایج مستقیم محرومیت مردم از آب سد کهیر است. تداوم این روند، بافت اجتماعی منطقه را تضعیف کرده و پیوندهای سنتی و معیشتی جامعه بومی را در معرض فروپاشی قرار داده است.
از نظر اقتصادی نیز، کمآبی ناشی از انتقال آب سد، ضربه جدی به کشاورزی و دامداری وارد کرده است. زمینهای زراعی بدون آب رها شدهاند، دامداران با کمبود علوفه و آب مواجه شدهاند و بیکاری و فقر در میان خانوادهها رو به افزایش است. این شرایط، سرمایههای سنتی و شیوههای معیشتی بومی را که طی نسلها شکل گرفتهاند، در معرض نابودی قرار داده است. همزمان، پیامدهای زیستمحیطی این بحران نیز آشکار شده؛ خشک شدن زمینهای حاصلخیز، تخریب مراتع و برهم خوردن تعادل اکوسیستم منطقه، از نتایج مستقیم محرومیت از منابع آبی سد کهیر به شمار میرود.
در چنین شرایطی، مطالبات مردم منطقه بر توقف انتقال آب سد کهیر به خارج از منطقه، تخصیص عادلانه و پایدار آب برای ساکنان بومی، بررسی مستقل ابعاد حقوقی، اجتماعی و زیستمحیطی این موضوع و جبران خسارتهای واردشده متمرکز است.
Be the first to comment