به گزارش رسانک، امروز یکشنبه ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۴، پیگیری دریافت شناسنامه برای جمعی از شهروندان بلوچ ساکن در منطقه نصرت‌آباد زاهدان که در حوزه انتخابیه شهرستان خاش قرار دارند، با گذشت بیش از ۴۲ سال، همچنان بی‌نتیجه مانده است. این افراد که به‌دلیل زندگی «چادرنشینی و شغل دامداری سنتی» قادر به مراجعه به اداره ثبت احوال نبوده‌اند، بیش از چهار دهه است که از حق قانونی خود محروم مانده‌اند. نامه‌ای که در ۱۳ مرداد ۱۳۷۹ توسط «مسعود هاشمزهی»، نماینده وقت شهرستان خاش، به وزارت کشور نوشته شده، به وضوح این وضعیت را نشان می‌دهد و به استناد آن، این شهروندان از ۱۷ سال قبل از آن برای دریافت شناسنامه پیگیری کرده‌اند، اما تاکنون هیچ اقدامی موثر صورت نگرفته است.
در این نامه، هاشمزهی با اشاره به جمعیت بیش از «۱۶۰ نفر» از طایفه ناروئی، تاکید کرده است که عدم صدور شناسنامه موجب محرومیت از تسهیلات اجتماعی و مشکلات متعدد برای خانواده‌ها شده و این مسأله باعث « محرومیت از تحصیل و نتیجتا بیسوادی، نداشتن کوپن، بی‌بهره از هرگونه رفاه اجتماعی، ازدواج‌های ثبت نشده و…» شده است. او همچنین با استناد به مکاتبات رسمی و اداری توسط بخشدار وقت عنوان کرده که « مدارک پیوست‌شده، این حقیقت است که هویت ایرانی‌الاصل ساکن در منطقه» بدلیل وضعیت زندگی چادرنشینی (کوچ از منطقه‌ای به منطقه دیگر) قادر به گرفتن شناسنامه خود و فرزندانشان نبوده‌اند.
این نامه، نشان‌دهنده نگاه امنیتی حاکمیت جمهوری اسلامی ایران به بلوچستان از همان دهه شصت شمسی است که باعث شده بسیاری از شهروندان بلوچ تا امروز با گذشت بیش از چهصار دهه، همچنان بدون شناسنامه باقی بمانند و با مشکلات اجتماعی و حقوقی متعدد مواجه شوند. طی این سال‌ها، با افزایش زاد و ولد و مرور زمان، تعداد افرادی که فاقد شناسنامه هستند به‌طور چشمگیری افزایش یافته و وضعیت آنان همچنان به حالت بلاتکلیف ادامه دارد.
Be the first to comment