به گزارش رسانک، امروز ۴ آبان‌ماه ۱۴۰۴، دوازدهمین سالگرد اعدام انتقام‌جویانه ۱۶ زندانی بلوچ، شامل هشت زندانی سیاسی از جمله دو کودک و هشت زندانی مرتبط با پرونده‌های مواد مخدر است که در بامداد ۴ آبان‌ماه ۱۳۹۲ در زندان مرکزی زاهدان اعدام و پیکرهایشان به‌صورت مخفیانه در قبرستانی خارج از شهر دفن شدند. این واقعه دردناک، که به‌دنبال حمله مسلحانه گروه “جیش‌العدل” به یک پاسگاه مرزی در منطقه سراوان در شامگاه ۳ آبان‌ماه همان سال رخ داد، به‌عنوان یکی از تلخ‌ترین روزها در حافظه تاریخی ملت بلوچ ثبت شده است.
هویت هشت زندانی سیاسی اعدام‌شده به این شرح است:
۱. «مهرالله ریگی ماهرنیا»، ۲۲ ساله، فرزند نظر (در زمان بازداشت ۱۷ ساله)
۲. «عبدالوهاب ریگی»، ۲۳ ساله، فرزند محمدرضا (در زمان بازداشت ۱۸ ساله)
۳. «حبیب‌الله ریگی‌نژاد شورکی»، فرزند محمد
۴. «ناظر ملازهی»، ۲۳ ساله، فرزند حبیب
۵. «حامد وکالت»، ۲۸ ساله، فرزند عبدالحکیم
۶. «سلمان میائی (جدگال)»، ۲۵ ساله، فرزند جان‌محمد
۷. «ایوب بهرام‌زهی»، فرزند گل‌محمد
۸. «سعید نارویی»، فرزند میرزا
همچنین هویت هشت زندانی مرتبط با جرایم مواد مخدر به این شرح است:
۱. «اعظم گرگیج»، فرزند گمشاد
۲. «داوود میربلوچ‌زهی»، فرزند عبدالرشید
۳. «حسن رضایی»، فرزند میرزا
۴. «حبیب توتازهی»، فرزند محمداکبر
۵. «ناصر شه‌بخش»، فرزند محمدحسن
۶. «احمد دهمرده»، فرزند خدارحم
۷. «حسن براهویی»، فرزند فیض‌محمد
۸. «نجیب‌الله بهادری»، فرزند امیر
این اعدام‌ها یک روز پس از حمله مسلحانه به پاسگاه مرزی سراوان انجام شد که در آن دست‌کم ۱۴ نیروی نظامی کشته و ۷ نفر زخمی شدند. مقامات قضایی جمهوری اسلامی ایران، از جمله محمد مرزیه، دادستان وقت زاهدان، این اعدام‌ها را «مقابله به مثل» و پاسخی به آن حمله عنوان کردند.
در حالی که خانواده‌های اعدام‌شدگان هیچ اطلاعی از اجرای حکم نداشتند، بعدها مشخص شد که ۸ نفر از این افراد به اتهامات مواد مخدر و ۸ نفر دیگر به اتهامات سیاسی در زندان بوده‌اند، و برخی از آنان حتی حکم قطعی اعدام نداشتند. این اعدام‌های شتاب‌زده و انتقام‌جویانه در شرایطی انجام شد که پرونده تعدادی از آنان هنوز در جریان دادرسی قرار داشت.
نهادها و فعالان حقوق بشری از جمله عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر، شیرین عبادی، سارا لی ویتسون، احمد شهید (گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران)، مجموعه فعالان حقوق بشر و کنفدراسیون جامعه‌های حقوق بشر، این اعدام جمعی را «اقدامی انتقام‌جویانه، غیرقانونی و مغایر با اصول بین‌المللی حقوق بشر» توصیف کردند.
۴ آبان، روزی که خون فرزندان بی‌دفاع بلوچستان بر خاک زاهدان ریخته شد، به‌عنوان نمادی از بی‌عدالتی، نفرت و کینه ساختار حاکم علیه ملت بلوچ در تاریخ این سرزمین ثبت شده و یاد و نام آن قربانیان، در حافظه جمعی بلوچ‌ها برای همیشه زنده خواهد ماند.
Be the first to comment