به گزارش رسانک، امروز پنجشنبه ۲۴ مهر ماه ۱۴۰۴، «پرویز لاشاری»، فعال سیاسی، در مقاله‌ای به بررسی وضعیت کودکان بی‌شناسنامه بلوچ پرداخته و تأکید کرده است که این کودکان در جنوب شرق ایران، در بلوچستان، از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و شهروندی محروم هستند. او نوشته است که این کودکان نه در شناسنامه‌های رسمی کشور جای دارند، نه در آمارهای توسعه و نه در رؤیاهای آینده‌سازان و این بی‌هویتی باعث محرومیت آنان از آموزش، خدمات درمانی، بیمه، یارانه و حتی حق سفر در داخل کشور می‌شود.
لاشاری در این مقاله توضیح داده است که خانواده‌های بسیاری به دلیل ازدواج‌های فاقد ثبت رسمی، مهاجرت‌های مرزی، فقر یا عدم آگاهی قادر به ثبت تولد فرزندان خود نیستند و نتیجه آن نسلی است که از نظر حکومت «نامرئی» است، اما در واقعیت زندگی می‌کند. او همچنین تأکید کرده که مدارس دولتی اغلب از پذیرش این کودکان خودداری می‌کنند و حتی بخشنامه‌هایی در سال جاری برای نپذیرفتن آنان صادر شده است. این محرومیت باعث می‌شود پسران در سنین پایین به مشاغل پرخطر روی آورند و دختران قربانی ازدواج‌های زودهنگام شوند و چرخه فقر و بی‌هویتی ادامه یابد.
پرویز لاشاری همچنین اشاره کرده است که بی‌شناسنامگی موجب طرد اجتماعی کودکان نیز می‌شود و آنان حتی در میان جامعه بومی خود با نگاه تحقیرآمیز مواجه‌اند. به گفته او، تبعیض سیستماتیک اتنیکی و فقر مزمن تحمیلی در بلوچستان، همراه با نگاه امنیتی حاکمیت، مانع از رسیدگی به این بحران انسانی و توسعه پایدار در منطقه شده است.
در پایان، لاشاری بر ضرورت اقدام فوری برای حل این بحران تأکید کرده است، از جمله اصلاح قوانین ثبت احوال، تضمین پذیرش تحصیلی بدون تبعیض، آموزش و آگاهی‌بخشی جامعه. او معتقد است نجات کودکان بی‌شناسنامه نه تنها وظیفه انسانی و اخلاقی است، بلکه آزمونی برای سنجش وجدان جمعی جامعه ایران به شمار می‌رود.
Be the first to comment