رَسانک نیوز/ جمے روچ 18 مہر ماہ 1404 ءَ، سب ءُ سوران ءِ پسکوہ زِلّھ ئے ھکّ آباد دمگ ءَ نندوکیں دو کُٹھمدان آنے میان ءَ اَڑ ءُ جیڑے وھدا یکے چہ دوئیں نیمگ ءِ مردمان ءَ گرمیں سلاہ کارمرز کرتگ ءُ دو نپر ءَ تیر وارتگ ءُ ٹپیگ بوتگ اَنت.
رَسانک ءَ اے دوئیں بلوچے پجّار کہ پت ءُ چُک بوتگ اَنت «مھمد سدیک شکرزھی»، ءُ آئی ءِ پت «مھمد شکرزھی»، ھر دو سب ءُ سوران ءِ ھکّ آباد دمگ ءِ نندوک زانتگ.
رَسانک ءِ ھال سرکنوکانے رِد ءَ، سلاہ بندیں مردماں ھمیں دمگ ءِ نندوک ءُ لہتیں چہ آیاں دمگ ءِ زمہ وار ءُ سروکیں مردم بوتگ اَنت کہ اُدے جھمنندان ءَ آیاں گچین کرتگ۔ ھمیں مردمان ءَ گوں گاڑی ءُ سلاہ ءَ دیمیں مردمانی لوگ ءَ سربوتگ اَنت ءُ گوں چرّہ ای تُپنگ ءَ آیانے سرا تیرگواری کرتگ کہ دو مردم ءَ تیر وارتگ ءُ ٹپیگ بوتگ اَنت.
ھال سرکنوکان ءَ گوشتگ: مھمد سدّیک ءَ لاپ ءَ، دست ءُ گردن ءُ آئی ءِ پت ءَ ماں سرا چرّہ لگتگ ءُ ٹپیگ بوتگ اَنت۔ سیاد ءُ مردماں آیاں پہ درمان ءَ نادراہجاہ ءَ سر کرتگ.
اے اَڑ ءُ جیڑ ءُ ٹکّر ءِ پُژدر داں انگت ءَ زانگ نہ بوتگ.
Be the first to comment