به گزارش رسانک، امروز جمعه ۴ مهر ماه ۱۴۰۴، مولوی «عبدالحمید اسماعیل زهی»، امام جمعه شهر زاهدان با روشنگری پیرامون جمعه خونین زاهدان و خاش تأکید کرد که یاد تمامی شهدای این روزها تا قیامت در ذهن و خاطره مردم زنده خواهد ماند و نمی‌توان آنان را فراموش کرد و در مورد جلسه‌ای که پیش‌تر روز یکشنبه ۳۰ شهریور در مسجد مکی با حضور شماری از فرماندهان امنیتی و مقامات حکومتی برگزار شده بود، روشنگری کرد.
وی تأکید کرد که تمامی شهروندانی که در روز جمعه خونین کشته شدند، برای اقامه نماز جمعه با سجاده به مسجد آمده بودند و هیچ برنامه قبلی برای اعتراض وجود نداشت و آنان مظلومانه توسط نیروهای نظامی و امنیتی هدف گلوله قرار گرفتند. پس از این جنایت، نهادهای مسئول برای شانه خالی کردن از مسئولیت و کشتار مردم، اتهاماتی مانند وابستگی به گروه‌های مسلح یا تجزیه‌طلبان را به این شهروندان نسبت دادند که کاملاً دروغ بود اما با گذشت روزها و ماه‌ها و بررسی گزارش‌های دروغین ارسال شده به تهران، حقیقت آشکار شد و همه متوجه شدند که حکومت مرتکب اشتباه بزرگی شده است.
مولوی عبدالحمید ادامه داد که پس از مشخص شدن مظلومیت و بی‌گناه بودن قربانیان، مقامات به نزد خانواده‌ها آمدند و تلاش برای گفتگو و حل مسئله آغاز شد. پیشنهادی برای پرداخت دیه مطرح شد، اما بسیاری از خانواده‌ها آن را نپذیرفتند و خواستار قصاص بودند.
مولوی عبدالحمید اضافه کرد که خانواده‌ها خواستار مجازات آمران و عاملان این جنایت شدند و دو وکیل از سوی آنان گرفته شد که انصافاً دفاع خوبی از پرونده داشتند. نهایتاً با برگزاری جلسات دادگاهی، برخی متهمان به حبس محکوم شدند، اما اعتراض ما و خانواده‌ها ادامه داشت و آنها تأکید می‌کردند که حبس بر اساس حکم شریعت، نمی‌تواند حکم نهایی برای کسانی باشد که در این جنایت دست داشتند.
مولوی عبدالحمید همچنین به انتقاداتی که در روزهای اخیر متوجه او و مجموعه مسجد مکی شده بود، پاسخ داد و توضیح داد با مشورت خانواده‌ها و توجه به سنت مردم بلوچستان، پیشنهاد شد که مراسمی برای دیدار با خانواده‌ها انجام شود و از ما خواستند که به یکی از ادارات حکومتی برویم ولی هيچکدام از ما و خانواده‌ها نپذیرفتیم. و نهایتا با توجه به اینکه این کشتار در مسجد مکی انجام شده بود آنها قبول کردند که در داخل مسجد با توجه به مسائل امنیتی جلسه‌ای برگزار شود. مقامات تقصیرات را پذیرفتند و دیه‌ای حتی بالاتر از آنچه قوه قضاییه در نظر گرفته بود، به هر کدام از خانواده‌ها پرداخت شد. برخی دیگر از خانواده‌ها به دلیل شرایط جنگی آن روزها از همان زمان حتی نخواستند نامشان در میان خانواده‌های شهداء ذکر شود و همه چیز را به خدا واگذار کردند. او تأکید کرد که حضور بالاترین مقام‌های حکومتی برای عذرخواهی در میان مردم اتفاقی بی‌سابقه در ایران بود.
در پایان، مولوی عبدالحمید تأکید کرد که تا زمانی که زنده هستیم، یاد شهدای جمعه‌های خونین زاهدان و خاش را گرامی خواهند داشت و آنان در یاد مردم زنده خواهند بود، چرا که برای عدالت‌خواهی و آزادی‌خواهی فریاد زدند و مظلومانه و بی‌گناه توسط نیروهای نظامی و امنیتی کشته شدند و هیچ کس حق ندارد آنان را فراموش کند.
Be the first to comment