ویدئویی از آثار شکنجه‌ «رضا شهلی‌بر»، عموی یوسف شهلی‌بر و شهروند بازداشت‌شده توسط نیروهای امنیتی

به‌ گزارش رسانک، امروز شنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۴، پس از آزادی «رضا شهلی‌بر»، دادخواه بلوچ در شامگاه پنجشنبه ۲۰ شهریور ماه، ویدئوی منتشرشده نشان می‌دهد، وی در زمان بازداشت که در بامداد ۱۸ شهریور ماه در حوالی «هوشک» سراوان توسط نیروهای امنیتی رخ داده بود، به شدت شکنجه شده و آثار این شکنجه‌‌ها همچنان بر بدن وی نمایان است.

بر اساس این ویدئو، گوش این شهروند در حین شکنجه و ضرب‌وجرح خونریزی کرده و بر روی نواحی مختلف بدن او جراحت شدید وجود دارد. دست‌ها و پاهای وی مملو از کبودی‌های عمیق ناشی از ضربات کابل و اجسام سخت هستند و پشت کمر او نیز آثار بریدگی با جسمی تیز و همچنین کوفتگی گسترده و تیره‌شدگی ناشی از ضرب‌وشتم مشهود است.

منابع رسانک گفته‌اند: رضا در روز سوم بازداشت و پس از رسانه‌ای شدن مفقودی و سپس بازداشت وی در حوالی منطقه سرزه از توابع شهرستان ایرانشهر توسط این نیروهای لباس‌شخصی رها شده است. وی پس از شکنجه‌های وحشتناک به سختی قادر به حرف زدن می‌باشد.

فعالان مدنی بلوچ معتقدند که رضا فقط خواستار عدالت در رابطه با نیروهای خاطی که باعث کشته‌شدن یوسف شده‌اند، بوده و هیچ درخواست غیرقانونی نداشته است. آنها معتقدند این اقدام نیروهای امنیتی، خود باعث ایجاد ناامنی می‌شود و ما مردم عادی از این فضا دلخوشی نداریم. آنها همچنین از مسئولان قضایی و امنیتی استانی و کشوری خواستار پاسخگویی در رابطه با این قانون‌شکنی نیروهای امنیتی شده‌اند.

«رضا شهلی‌بر» پس از کشته شدن برادرزاده‌اش «یوسف شهلی‌بر» که شامگاه ۶ اسفند ماه ۱۴۰۳، در پی تیراندازی مستقیم نیروهای یگان تکاوری به یک خودروی سواری در منطقه چاه‌جمال از توابع شهرستان ایرانشهر جان باخت و مادر باردارش «مریم شهلی‌بر» نیز پس از جراحت شدید، جنین خود را از دست داد، بارها نسبت به بی‌توجهی مقامات جمهوری اسلامی ایران در رسیدگی به این پرونده دادخواهی کرده بود.

این اقدام نیروهای امنیتی علاوه بر نقض حق آزادی و امنیت شخصی، نقض صریح اصل ۳۲ قانون اساسی ایران است که بازداشت افراد را تنها با حکم قضایی مجاز می‌داند و همچنین برخلاف اصل ۳۸ همین قانون است که هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع را ممنوع کرده است. افزون بر آن، چنین رفتارهایی مغایر با ماده ۹ و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که ایران به آن پیوسته و به موجب آن متعهد به ممنوعیت بازداشت خودسرانه و منع شکنجه یا رفتار غیرانسانی شده است.