به گزارش رسانک، روز یکشنبه ۵ مرداد ماه ۱۴۰۴، «محمد زین‌الدینی» شهروند بلوچ و یکی از دو زندانی محکوم به اعدام در پرونده درگیری با نیروهای سپاه، پس از تحمل پنج سال حبس و فشارهای روانی و جسمی، با قرار وثیقه میلیاردی از زندان مرکزی زاهدان آزاد شد. این آزادی در حالی صورت گرفته که هم‌پرونده‌ای او، «ادهم نارویی» همچنان در بند ۹ امنیتی‌سیاسی این زندان در بازداشت به‌سر می‌برد و اخیراً نیز در پی فشارهای شدید، اقدام به خودکشی کرده بود.
هویت این دو زندانی بلوچ، محمد زین‌الدینی ۲۳ ساله، فرزند مزار و ادهم نارویی ۲۵ ساله، هر دو اهل شهر اسپکه از توابع شهرستان لاشار عنوان شده است. این دو در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ توسط نیروهای اطلاعات سپاه به اتهام «درگیری با مأمورین و قتل سه تن از اعضای سپاه قدس» بازداشت شده بودند؛ اتهاماتی که هر دو از آغاز تا کنون به‌شدت آن را رد کرده‌اند و در جلسات دادگاه نیز بر بی‌گناهی خود تأکید کرده‌اند.
بر اساس اطلاعات منابع رسانک، محمد زین‌الدینی در مهرماه ۱۳۹۹، در حالی‌که با خودروی عبوری به محل کار خود در تعمیرگاه می‌رفت، در منطقه سیرچاه از سوی نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت شد. ادهم نارویی نیز در ۴ خرداد ماه ۱۴۰۰ بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه در زاهدان منتقل شد. هر دو زندانی در مدت بازداشت تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی شامل شوک الکتریکی، ضرب‌وشتم با کابل و لوله پلیکا، و توهین‌های مذهبی و عقیدتی قرار گرفتند.
پس از انتقال اولیه به بندهای مختلف زندان مرکزی زاهدان، این دو در پی افتتاح بند ۹ (ویژه زندانیان سیاسی و امنیتی) به این بند منتقل شدند. در ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۲ نیز حکم اعدام آن‌ها در دیوان عالی کشور تأیید و به ایشان ابلاغ شد.
در گزارش‌های پیشین رسانک به نقل از یک منبع مطلع آمده بود که در درگیری مسلحانه‌ای در منطقه سیرچاه، چند تن از خویشاوندان محمد زین‌الدینی، از جمله «محمدگل زین‌الدینی»، با نیروهای سپاه قدس درگیر شده و سه مأمور را به قتل رسانده بودند. محمدگل نیز در همان درگیری کشته شده بود. با وجود این، محمد و ادهم که نقشی در این حادثه نداشتند، بازداشت و با اتهام قتل روبه‌رو شدند؛ اقدامی که خانواده‌ها آن را بی‌عدالتی و انتقام‌گیری نیروهای امنیتی می‌دانند.
یکی از نزدیکان خانواده زین‌الدینی در گفت‌وگو با رسانک تأکید کرده بود که محمد، تحت فشارهای سنگین، حتی به‌دنبال دریافت مجوز شرعی برای خودکشی بوده و مأموران امنیتی خانواده او را بارها تهدید کرده‌اند که در صورت عدم همکاری بستگانش با پروژه‌های تروریستی سپاه، جان محمد به خطر خواهد افتاد.
از سوی دیگر، ادهم نارویی نیز در خرداد ماه ۱۴۰۳ به‌دلیل فشارهای روانی سنگین، با خوردن چند قرص اعصاب اقدام به خودکشی کرده و پس از انتقال به بیمارستان خاتم‌الانبیا زاهدان در تاریخ ۱۰ خرداد و چند روز بستری، دوباره به زندان بازگردانده شده است.
ادامه بازداشت‌های فراقانونی، صدور احکام سنگین بدون ادله محکم و استفاده از شکنجه و تهدید علیه متهمان و خانواده‌های آن‌ها، بخشی از سیاست‌های سرکوبگرانه نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در بلوچستان است که نه‌تنها عدالت را زیر سؤال می‌برد، بلکه آثار روانی و اجتماعی گسترده‌ای بر خانواده‌ها و جامعه بلوچ برجای گذاشته است.
Be the first to comment