به گزارش رسانک، روز سه‌شنبه ۷ مرداد ماه ۱۴۰۴، قصور پزشکی و بی‌توجهی کادر درمان بیمارستان ابوالفضل میناب نسبت به وضعیت پرخطر یک زن باردار، به مرگ نوزاد وی در زایشگاه این بیمارستان منجر شده است؛ اتفاقی تلخ که بار دیگر ناتوانی ساختار درمانی در تأمین سلامت بیماران را به‌ویژه در موارد حساس و پرریسک نشان می‌دهد.
بر اساس این گزارش، این زن ۳۹ ساله که پیش‌تر چهار مورد سقط جنین، ابتلا به بیماری روماتیسم و دو زایمان طبیعی را در پرونده پزشکی خود داشته، پس از مراجعه فوری بستری شده اما پزشک معالج با وجود شرایط پرخطر تصمیم به زایمان طبیعی گرفته است در حالی‌که وضعیت جنین در چنین شرایطی نیازمند مراقبت ویژه و تصمیم‌گیری اورژانسی بوده، پزشکان بدون انجام اقدامات جدی تنها به مانیتور ضربان قلب جنین و مراقبت‌های سطحی اکتفا کرده‌اند و مادر نیز بدون اطلاع دقیق از میزان خطر در جریان روند زایمان قرار گرفته است.
منابع محلی گزارش داده‌اند که در ساعت ۵ صبح روز سه‌شنبه ۷ مرداد، ضربان قلب جنین به‌طور ناگهانی افت کرده و بیمار با تأخیر به اتاق عمل منتقل شده است. نوزاد بدون علائم حیاتی متولد شده و در بررسی‌های اولیه پزشکی، وجود عارضه مادرزادی بزرگی قلب عنوان شده، اما به‌گفته منابع آگاه، این تشخیص پس از مرگ و بدون بررسی‌های پیشین مطرح گردیده و پرونده برای بررسی علت نهایی فوت به پزشکی قانونی ارجاع شده است.
در همین راستا، مسئولان بیمارستان پس از مرگ کودک توضیح داده‌اند که حادثه در پی مراجعه یک زن در بعدازظهر روز دوشنبه رخ داده که با علائم پارگی کیسه آب و در هفته سی‌وپنجم بارداری به اورژانس مامایی این بیمارستان مراجعه کرده بود. این در حالی‌ست که با وجود سابقه سقط‌های متعدد و ابتلا به بیماری زمینه‌ای، اقدامات لازم جهت تسریع زایمان یا انتقال به اتاق عمل به‌موقع انجام نگرفته است.
منابع افزوده‌اند: مرگ این نوزاد در شرایطی اتفاق افتاده که با توجه به سوابق پزشکی مادر و علائم هشداردهنده هنگام مراجعه، انتظار می‌رفت تیم پزشکی با آمادگی بیشتر و درک بالاتری از وضعیت اقدام کند. تأخیر در تصمیم‌گیری، اصرار بر زایمان طبیعی و نادیده‌گرفتن ضرورت سزارین فوری از جمله نشانه‌هایی‌ست که نشان از کوتاهی و اهمال در روند درمان دارد.
Be the first to comment