
به گزارش رسانک، امروز سهشنبه ۷ مرداد ماه ۱۴۰۴، در پی اعتراضات گسترده مردم بلوچ و تجمع شهروندان مرزنشین مقابل استانداری در زاهدان و همچنین نشستهایی با حضور معتمدان و ریشسفیدان از جمله مولوی عبدالحمید طی روزهای قبل؛ جلسهای با مسئولان در استانداری برگزار شد که بر اساس تصمیمات اتخاذشده، مقرر گردید مرز روتک میرجاوه که از ۱۶ خرداد ماه به طور کامل مسدود شده بود، به وضعیت عادی خود بازگردد و به گفته منابع رسانک، از این پس سوختبران میتوانند همانند روال گذشته و بدون تحمیل طرحهای جدید، فعالیت خود را از طریق این مرز از سر گیرند.
در جریان این اعتراضات که در روز شنبه ۴ مرداد ماه ۱۴۰۴ با حضور دهها تن از ساکنان مناطق مرزی شهرستان میرجاوه در مقابل ساختمان استانداری برگزار شد، معترضان با انتقاد از طرح موسوم به «تانکر» خواستار بازگشایی فوری مرز روتک شدند. در بیانیهای که در این تجمع قرائت شد، معترضان خطاب به استاندار اعلام کردند: «با چه منطقی گذر مرزی روتک را مسدود کردید و بیش از سی هزار نفر را از حداقلهای زندگی محروم ساختید؟ بهجای کوچک کردن سفره مردم، یاریرسانشان باشید.»
مرز روتک، یکی از گذرگاههای اصلی تردد سوختبران در منطقه، از سوی نهادهای نظامی و تحت کنترل مستقیم سپاه پاسداران مسدود شده بود و این وضعیت طی حدودا پنجاه روز گذشته صدها خانواده را درگیر بحران معیشتی شدید کرده بود. منابع رسانک عنوان کردهاند که اختلاف میان سپاه پاسداران و استانداری دلیل اصلی بلاتکلیفی در بازگشایی این مرز بوده و هیچیک از این نهادها مسئولیت شرایط بهوجود آمده را نمیپذیرفتند.
در کنار این تحولات، مرزهای کلهگان و جالق همچنان بسته باقی ماندهاند و صدها سوختبر بلوچ در این مناطق در وضعیت معیشتی بحرانی بهسر میبرند. بر اساس گزارشهای میدانی، سپاه پاسداران و استانداری بلوچستان و سیستان در تلاشاند تا انتقال سوخت از این مرزها را تنها به شیوه «تانکری» و از طریق افراد وابسته به نهادهای حکومتی انجام دهند. این سیاست که با مخالفت گسترده سوختبران مواجه شده، به آن معناست که سوختبران ناچار به تحویل سوخت خود به تانکرداران وابسته با قیمتهای تحمیلی هستند و دیگر اجازه فعالیت مستقل ندارند.
مردم محلی این سیاست را نوعی محدودسازی معیشتی و تحمیل انحصار اقتصادی به نفع افراد خاص ارزیابی کرده و آن را تهدیدی مستقیم علیه زندگی هزاران خانواده در مناطق مرزی میدانند. همزمان با بازگشایی مرز روتک، هزاران سوختبر دیگر در مناطق کلهگان، جالق و ناهوک همچنان در انتظار اقدامی فوری برای باز شدن گذرگاههای حیاتی خود هستند؛ مرزهایی که مسدود شدنشان زندگی روزمره مردم را مختل کرده و سفرهی بسیاری از خانوادهها را خالی گذاشته است.
هرچند سپاه پاسداران خود طراح اصلی طرحهایی چون «رزاق» بوده، اما با ایجاد فضای اختلاف میان مردم و استانداری تلاش کرده مسئولیت فشارها را متوجه دیگر نهادها جلوه دهد. این سیاست نهتنها به فقر بیشتر مردم مرزنشین انجامیده، بلکه با ایجاد دوگانگی و بیاعتمادی، سپاه را در موقعیت برد-بردی قرار داده که از یک سو مردم را علیه مسئولان محلی تحریک کرده و از سوی دیگر سیاستهای خود را با کمترین مسئولیتپذیری دنبال کرده است.
Be the first to comment