انتقال آب از دریای بلوچستان به اصفهان در حالی‌که مردم بلوچ با بحران بی‌آبی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند

به گزارش رسانک، در شرایطی که بخش بزرگی از مردم بلوچستان، به‌ویژه در مناطق ساحلی، با بحران شدید بی‌آبی و نبود دسترسی به آب شرب دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، پروژه انتقال آب از دریای بلوچستان به استان اصفهان بدون توجه به وضعیت مردم بومی به فازهای بهر‌هبرداری رسیده است. بر اساس گزارش‌ها، این طرح که با عنوان «انتقال آب به فلات مرکزی» تبلیغ می‌شود، بخشی از سیاست‌های توسعه‌طلبانه و مرکزگرایانه‌ای است که نیازهای مردم بلوچ را نادیده گرفته است.

استاندار اصفهان طی گفت‌وگویی اعلام کرد که «نخستین اقدام عملی در تأمین آب صنایع اصفهان به نتیجه رسیده» و امکان انتقال ۷۰ میلیون مترمکعب آب نمک‌زدایی‌شده از «دریای عمان» (بلوچستان) به این استان فراهم شده است. این در حالی‌ است که ساکنان مناطق مبدأ این طرح، از دشتیاری گرفته تا کنارک و چابهار و از جاسک و میناب گرفته تا بشکرد، حتی از داشتن ساده‌ترین شبکه‌های لوله‌کشی محروم‌اند و برای تأمین آب روزانه‌ خود، ناچارند کیلومترها مسیر را با دبه و گاهی با کمک حیوانات طی کنند.

در مسیری که لوله‌های غول‌پیکر آب را از کنار خانه‌های کاهگلی بلوچ‌ها به سمت مراکز صنعتی کشور می‌برند، مردم محلی حتی اجازه استفاده از یک قطره آب برای زنده ماندن ندارند. این وضعیت نابرابر، بار دیگر چهره‌ واقعی سیاست‌های توسعه‌ به‌ظاهر «ملی» جمهوری اسلامی ایران را آشکار کرده که در عمل چیزی جز بی‌عدالتی و حذف تدریجی ملت بلوچ از منابع طبیعی سرزمین‌شان نیست.

در سال‌های اخیر، نمایندگان بلوچ مجلس شورای اسلامی بارها در تریبون‌های رسمی نسبت به شدت گرفتن تنش آبی در بلوچستان و بی‌توجهی دولت به بحران آب در این منطقه هشدار داده بودند و خواستار اولویت‌بخشی به نیازهای حیاتی مردم بومی قبل از هرگونه انتقال آب به دیگر استان‌ها شده بودند. اما نه‌تنها این هشدارها نادیده گرفته شد، بلکه اکنون با اجرای طرح انتقال آب، صدای همان نمایندگان نیز به حاشیه رانده شده و پروژه‌های عظیم در مناطق بلوچ‌نشین بدون کوچک‌ترین نفعی برای مردم آن‌جا در حال اجرا است.

این‌که هزاران خانواده بلوچ در سواحل دریای بلوچستان، در میان محرومیت تاریخی و فقر شدید، حتی از آب آشامیدنی سالم محروم‌اند اما آب سرزمین‌شان به‌منظور تأمین صنایع مرکز کشور منتقل می‌شود، یک سیاست تبعیض‌آمیز و ناعادلانه است. طرح‌هایی از این دست، تا زمانی که منجر به حل مشکلات اساسی مردم منطقه نشوند، نه افتخار ملی بلکه نماد نابرابری ساختاری، تبعیض برنامه‌ریزی‌شده و ظلم به ملت بلوچ خواهند بود.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*