به گزارش رسانک، شب گذشته ۳ مرداد ماه ۱۴۰۴، نیروهای نظامی کلانتری مستقر در نزدیک ترمینال مسافربری اتوبوس‌های شهری در شیراز با یورش به پارک و محیط سبز مجاور این ترمینال، حدود یکصد تن از کارگران بلوچ را که برای کارگری به این شهر رفته‌اند و شب‌ها در این مکان استراحت می‌کنند، مورد آزار و تهدید قرار دادند. مأموران از این کارگران خواسته‌اند که از این پس از حضور در این محل خودداری کرده و برای خواب به آن‌جا نیایند.
این در حالی‌ست که کارگران بلوچ حاضر در شیراز و شهرهای دیگر به‌دلیل نبود مکان‌های اقامتی ارزان و همچنین اجاره‌های سنگین، امکان اجاره خانه را ندارند. به‌ویژه که بسیاری از مالکان از اجاره دادن خانه به کارگران بلوچ خودداری می‌کنند و همین مسئله، آنان را ناگزیر به خوابیدن در پارک‌ها، حاشیه‌ها و مکان‌های عمومی کرده است. از سوی دیگر، دستمزدهای پایین و نابرابری در فرصت‌های شغلی نیز از دیگر عواملی‌ست که مانع اجاره خانه یا یافتن محل اقامت امن برای این کارگران می‌شود.
در حالی‌که در بلوچستان فرصت‌های شغلی بسیار محدود است و فقر تحمیلی و ساختاری و تبعیض حاکم بر مناطق مختلف، هزاران تن از کارگران بلوچ را مجبور به ترک خانه و دیار خود برای یافتن کار در شهرهای دیگر کرده، برخوردهای تحقیرآمیز و فشارهای پلیسی در این شهرها نیز شرایط آنان را هر روز دشوارتر کرده است. عدم رسیدگی مسئولان به وضعیت کارگران بلوچ، گسترش تبعیض سیستماتیک و نبود حمایت اجتماعی، بازتابی‌ست از نگاه ملی‌ستیزانه‌ای که نسبت به ملت بلوچ در سراسر ایران وجود دارد.
Be the first to comment