به گزارش رسانک، روز دوشنبه ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۴، شماری از سوختبران بلوچ اهل غرب بلوچستان که به‌رغم هشدارهای پیشین رسانک وارد محدوده جدید محصور شده توسط ارتش پاکستان در سوی دیگر مرز پیرکور شده بودند، با برخورد تحقیرآمیز نیروهای ارتش این کشور مواجه شده و از منطقه اخراج شدند. این محدوده که با ایجاد فنس و پایگاه‌هایی نظامی در هفته‌های اخیر شکل گرفته، بخشی از طرح ارتش پاکستان برای کنترل و هدایت اجباری فعالیت سوختبران به محل‌های تعیین‌شده از سوی نظامیان است؛ اقدامی که شباهت بسیاری به طرح موسوم به «رزاق» در غرب بلوچستان تحت کنترل سپاه پاسداران دارد.
به گفته منابع رسانک، این طرح از سوی ارتش پاکستان با هدف مدیریت کامل ورود و خروج سوختبران و سوق دادن آنان به مراکز تحویل سوخت زیرنظر مستقیم نظامیان اجرا شده و سوختبران را ملزم کرده تا تنها در ساعات خاصی از صبح تا غروب، آن هم با مجوز نیروهای نظامی، فعالیت کنند. این در حالی است که پیشتر رسانک نسبت به چنین برنامه‌ای هشدار داده و از سوختبران خواسته بود از همکاری با ارتش پاکستان در اجرای این برنامه خودداری کنند.
پیش از این، از روز ۱۰ خرداد ماه، اهالی روستاهای پشامگ، مورتان، هنگ و سایر مناطق همجوار با مرز پیرکور در شهرستان راسک در اعتراض به همین طرح دست به تجمع زده و مسیرهای مواصلاتی را مسدود کرده بودند. ارتش پاکستان در تلاش است با ایجاد این مناطق حائل در امتداد مرز، عملاً شریان‌های اقتصادی سوختبران بلوچ را در کنترل خود بگیرد، بی‌آنکه هیچ‌گونه توجهی به وضعیت معیشتی خانواده‌هایی که سال‌هاست در این منطقه به فعالیت پرمخاطره سوخت‌بری وابسته‌اند، داشته باشد.
Be the first to comment