فریاد بی‌صدای بلوچ‌های بی‌شناسنامه ساکن مشهد؛ سال‌ها وعده، بی‌سرانجامی و بلاتکلیفی

به گزارش رسانک، امروز جمعه ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۴، در حالی که سال‌ها از مهاجرت اجباری ده‌ها خانوار بلوچ به مشهد می‌گذرد، حدود ۴۵۰ خانواده بلوچ که از شهرهای مختلف بلوچستان از جمله زاهدان و سراوان به حاشیه‌ شهر مشهد پناه آورده‌اند، همچنان با معضل بی‌شناسنامه بودن و نبود هویت رسمی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این خانواده‌ها که بسیاری از آن‌ها متولد خود مشهد هستند، به دلیل فقر، نبود اشتغال و فشارهای اجتماعی و اقتصادی، مجبور به ترک زادگاه خود شده و اکنون در مناطق مختلفی از جمله شهرک شهید باهنر، ۳۰ متری قلعه خیابون، تاجرآباد و …. سکونت دارند.

بر پایه‌ گفته‌های برخی از این افراد، این خانواده‌ها سال‌هاست که تمامی مدارک اولیه مانند کارت ولادت، کارت واکسن و حتی کارت بسیج در اختیار دارند و بارها با مراجعه به نهادهای دولتی و طی کردن مسیرهای قانونی، درخواست شناسنامه داده‌اند. اما با وجود وعده‌های مکرر مسئولان، همچنان هیچ اقدام عملی برای صدور شناسنامه برای آنان انجام نشده و در بلاتکلیفی مطلق به‌سر می‌برند.

درخواست این خانواده‌ها از مسئولان جمهوری اسلامی ایران و به‌ویژه مقامات و معتمدین استان بلوچستان و سیستان آن است که پس از سال‌ها سکوت و بی‌توجهی، برای یک‌بار هم که شده صدای آن‌ها را بشنوند و وضعیت هویتی‌شان را به رسمیت بشناسند. بسیاری از این افراد اکنون با مشکلات شدید معیشتی، محدودیت در تحصیل فرزندان، نبود امکان درمان و استخدام و فشارهای امنیتی مواجه‌اند.

محروم نگه‌داشتن این گروه از مردم بلوچ از حق بدیهی هویت، تنها باعث گسترش فقر، آسیب‌های اجتماعی‌و بی‌اعتمادی عمیق‌تر به ساختارهای رسمی شده است. بی‌توجهی مزمن مسئولان به این مسئله انسانی، سبب شده که سال‌ها تلاش و پیگیری این خانواده‌ها به سرانجام نرسد و همچنان در حاشیه‌ زندگی، از حق طبیعی خود محروم بمانند.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*