به گزارش رسانک، شامگاه چهارشنبه ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۴ پل تازه‌ساز منطقه بلوچوکان در محور مواصلاتی ایرانشهر به خاش، بر اثر بارندگی شدید و طغیان رودخانه فصلی تخریب شده و مسیر ارتباطی این منطقه به‌طور کامل مسدود شده است. بررسی‌های فنی نشان می‌دهد که دلیل اصلی تخریب این پل، ضعف‌های ساختاری، طراحی نادرست و بی‌توجهی پیمانکار و ناظر راه‌سازی به شرایط اقلیمی منطقه بوده است.
یکی از مهم‌ترین ایرادهای فنی در این پل، نبود دیوارهای انحرافی در دو سوی ورودی و خروجی آن است. این دیوارها در طراحی اصولی پل‌ها برای هدایت آب به زیر پل و جلوگیری از برخورد مستقیم سیلاب با پایه‌ها ساخته می‌شوند. نبود این بخش‌های حیاتی باعث شده است که جریان آب با شدت کامل به پایه‌ها برخورد کند و با گذشت زمان، فرسایش موضعی و ناپایداری در سازه ایجاد شود.
از سوی دیگر، طراحی پایه‌های پل نیز کاملاً غیراصولی بوده و به‌جای در نظر گرفتن شکل و جهت جریان آب، پایه‌ها به‌صورت عمودی و بدون در نظر گرفتن هیدرودینامیک جریان سیلاب در مسیر اصلی قرار گرفته‌اند. این باعث شده که فشار ناشی از آب به‌جای عبور نرم از زیر پل، مستقیماً به بدنه پایه‌ها وارد شود و تخریب سریع آن‌ها را به دنبال داشته باشد.
در تصاویر دریافتی از محل حادثه، حجم زیادی گل و لای، زباله و رسوبات در اطراف پایه‌ها دیده می‌شود که بیانگر نبود سیستم مناسب زهکشی و تخلیه آب‌های سطحی و رسوبات است. در مناطق سیل‌خیز مانند بلوچستان، پیش‌بینی چنین سیستم‌هایی برای افزایش طول عمر پل و جلوگیری از فشار بیش‌ازحد بر پایه‌ها ضروری است. نبود این سیستم باعث انباشت مواد در اطراف پایه‌ها، افزایش فشار و در نهایت تخریب سازه شده است.
ترک و شکست در محل اتصال عرشه به پایه‌ها نیز یکی دیگر از نشانه‌های ضعف فنی این پل است. چنین خرابی‌هایی معمولاً ناشی از استفاده از بتن غیراستاندارد، نسبت نامناسب آب به سیمان یا اجرای ناقص فرآیند عمل‌آوری بتن است. کیفیت پایین اتصالات، مقاومت سازه را در برابر تکانه‌های سیلابی و فشارهای ناگهانی کاهش داده و به تخریب عرشه منجر شده است.
تخریب این پل نتیجه نادیده‌گرفتن شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی بلوچستان در مرحله طراحی و اجرا بوده است. پیمانکار و ناظر پروژه بدون در نظر گرفتن شدت بارش‌های فصلی، نوع خاک، جهت جریان آب و سابقه طغیان رودخانه‌ها، اقدام به اجرای سازه‌ای کرده‌اند که نه‌تنها کارآمد نبوده بلکه با نخستین بحران طبیعی، کاملاً فروپاشیده است.
این حادثه نمونه‌ای روشن از بی‌کفایتی در اجرای پروژه‌های عمرانی بلوچستان است؛ منطقه‌ای که سال‌هاست از محرومیت زیرساختی رنج می‌برد و مردم آن نیازمند سازه‌هایی مقاوم و ایمن هستند. تخریب چنین پلی، آن‌هم در مدت کوتاهی پس از ساخت، نشانه ناکارآمدی سیستم نظارت، فساد در پیمانکاری و بی‌توجهی نهادهای مسئول به جان و مال مردم این سرزمین است.
Be the first to comment