به گزارش رسانک، امروز پنجشنبه ۱۲ تیر ماه ۱۴۰۴، همزمان با شدت گرفتن روند بازداشت و اخراج مهاجران افغانستانی توسط نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران، ده‌ها تن از مهاجران و شماری از شهروندان فاقد شناسنامه بلوچ بدون هیچ‌گونه رسیدگی و تفکیکی در اردوگاه «الغدیر» زاهدان زندانی شده‌اند. این افراد در شرایطی کاملاً غیرانسانی، بدون آب، غذا، تهویه و امکانات بهداشتی، در گرمای طاقت‌فرسای بالای ۴۵ درجه نگهداری می‌شوند.
نیروهای نظامی و انتظامی نه تنها این افراد را بدون تفکیک بازداشت کرده‌اند، بلکه از ورود خانواده‌ها و رساندن کمک به آنها نیز جلوگیری می‌کنند. تنها راه رسیدن آب و نان به بازداشت‌شدگان، عبور بسته‌های خوراکی از زیر درب‌های بسته اردوگاه است؛ اقدامی که تنها به همت مردم بلوچ صورت می‌گیرد که با وجود مشکلات، تلاش کرده‌اند به نیازمندان پشت دیوارهای اردوگاه غذا، آب و یخ برسانند.
شاهدان عینی تأکید دارند که مسئولان اردوگاه، حتی فروش آب معدنی یخ‌زده را با قیمت‌های نجومی تا ۶۰ هزار تومان و نان را تا ۳۰ هزار تومان به بازداشت‌شدگان تحمیل می‌کنند. گزارش‌ها همچنین از وضعیت بهداشتی وخیم، به‌ویژه برای زنان و کودکان، حکایت دارند که در فضای باز و بدون سرپناه مناسب، زیر آفتاب سوزان رها شده‌اند.
حضور شهروندان فاقد شناسنامه بلوچ در میان بازداشت‌شدگان، آن‌هم بدون توضیح و پاسخگویی از سوی مقامات، نشانگر عمق بی‌توجهی نظام به وضعیت حقوقی و انسانی این افراد است. خانواده‌های برخی از این بازداشت‌شدگان هنگام پیگیری، با صحنه‌هایی غم‌انگیز مواجه شده‌اند؛ جایی که عزیزانشان پشت درهای بسته، گرسنه و تشنه کمک می‌طلبیدند.
رها کردن انسان‌ها در چنین شرایط غیرانسانی، نه‌تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه بار دیگر چهره بی‌رحمانه و تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی ایرلن را در برخورد با مهاجران و مردم بلوچ عیان می‌سازد؛ مردمی که خود همواره قربانی بی‌عدالتی‌اند، اما امروز ناجی کسانی شده‌اند که حکومت آنها را فراموش کرده است.
Be the first to comment