✍ مهسا اربابی
در حالی‌که نگاه‌ها به تحولات و حملات اخیر میان اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران دوخته شده بود، ملت بلوچ بار دیگر بر واقعیتی تأکید می‌کند که پیش از هر درگیری منطقه‌ای و جهانی، در خانه ما جریان داشت و دارد: جنگی نابرابر از سوی رژیم جمهوری اسلامی علیه مردم بلوچستان؛ جنگی که با گلوله، اعدام، بازداشت و سرکوب اجرا شده و همچنان ادامه دارد.
نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران، سال‌هاست که با بی‌رحمی و بدون هیچ پاسخگویی، جان، کرامت و زندگی مردم بلوچ را هدف قرار داده‌اند. نمونه‌های آشکار این ظلم را می‌توان در «جمعه خونین زاهدان» و «جمعه خونین خاش» دید؛ روزهایی که مردم بی‌دفاع بلوچ در میانه نماز جمعه، تنها به دلیل دادخواهی برای حقوق‌شان، با رگبار گلوله پاسخ داده شدند و ده‌ها نفر به شهادت رسیدند.
این تنها گوشه‌ای از جنایاتی‌ست که در بلوچستان رخ داده و می‌دهد. بسیاری از خانواده‌ها عزیزان خود را در خیابان‌ها از دست داده‌اند، بسیاری دیگر در زندان‌های حکومت با احکام سنگین یا خطر اعدام روبه‌رو هستند. کودکانی یتیم شده‌اند، مادرانی چشم‌انتظار مانده‌اند و مردم بلوچ، هر روز در سایه تهدید، فقر تحمیل‌شده، تبعیض سیستماتیک و سرکوب مستمر زندگی می‌کنند.
این ظلم‌ها، نه فقط قابل بخشش نیستند، بلکه هرگز فراموش نخواهند شد. هر گلوله‌ای که در زاهدان و خاش شلیک شد، هر حکم ناعادلانه‌ای که صادر شد، هر صدای معترضی که خاموش شد، در حافظه جمعی ملت بلوچ حک شده است.
Be the first to comment