به گزارش رسانک، روز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، “کنبر حسین‌بر” شهروند بلوچ اهل منطقه سراوان که در دوران کودکی به همراه خانواده‌اش از ایران گریخته و در بریتانیا پناهنده شده بود، به‌عنوان کمیسر عالی بریتانیا در کشور فیجی منصوب شد؛ سمتی بلندپایه در دستگاه دیپلماسی این کشور که پیش‌تر هیچ پناهنده‌ای به آن دست نیافته بود. این انتصاب تاریخی، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های بریتانیایی داشته و مورد تحسین نهادهای دولتی این کشور قرار گرفته است.
در مصاحبه‌ای که “کنبر حسین‌بر” با گاردین انجام داده، او از دشواری‌های مسیر پناهندگی خود در سال ۱۹۸۷ گفته و از سپاس‌گزاری‌اش نسبت به مردم بریتانیا که به او فرصت رشد و خدمت دادند سخن گفته است. او تأکید کرده که با وجود دیدگاه‌های منفی نسبت به پناهندگان، خود را مصداقی از بازپرداخت به جامعه میزبان می‌داند و می‌خواهد کلیشه‌های موجود درباره مفهوم «بریتانیایی بودن» را به چالش بکشد.
“کنبر حسین‌بر” که متولد خانواده‌ای سرشناس از منطقه سراوان بلوچستان است، در دوران کودکی از مرزهای کوهستانی و بیابانی پاکستان عبور کرده و پس از اقامت در کمپ پناهندگان به بریتانیا رسیده است. او دوران ابتدایی‌اش را در ساوت‌همپتون گذراند و پس از کسب بورسیه، در مدارس گرامر تحصیل کرده و سپس در دانشگاه‌های وارویک و کمبریج حقوق خواند. مسیر حرفه‌ای او شامل وکالت، مشاوره حقوقی در وزارت خارجه بریتانیا و سپس خدمت دیپلماتیک در کشورهایی چون عراق بوده است. او به زبان‌های بلوچی، فارسی و عربی مسلط است و همواره هویت و پیشینه‌اش را بخشی از قدرت بین‌المللی و تحلیلی خود دانسته است.
سرگذشت “کنبر حسین‌بر” بازتابی روشن از تفاوت میان فرصت‌هایی‌ست که در جوامع آزاد و عادلانه در اختیار ملت‌ها قرار می‌گیرد، در مقایسه با سرنوشت تلخ و سرکوب‌گرایانه‌ای که ملت بلوچ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران تجربه می‌کنند. در حالی‌که یک کودک بلوچ در جمهوری اسلامی با فقر، تبعیض سیستماتیک، سرکوب فرهنگی و محرومیت از آموزش باکیفیت مواجه است، یک کودک بلوچ دیگر که از آن نظام فرار می‌کند، می‌تواند با تکیه بر استعداد و پشتکار به بالاترین مقام‌های دیپلماتیک در یکی از قدرت‌های جهانی دست یابد. این تفاوت، نه در ظرفیت فردی، بلکه در ساختارهای حاکم و نگاه حکومت‌ها به ملت بلوچ ریشه دارد.
Be the first to comment