به گزارش رسانک، روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، «امیرمهدی اکبری»، مدرس دانشگاه چابهار، با انتشار تحلیلی راهبردی درباره انتقال متانول از بطن شهر چابهار هشدار داده که این اقدام نه تنها یک خطای مهندسی، بلکه یک تهدید ملی است که زیرساخت‌های حیاتی و امنیت شهری را به خطر انداخته است.
او با استناد به استانداردهای بین‌المللی، عبور این ماده فوق‌العاده سمی از دل مناطق مسکونی را نمونه‌ای آشکار از نادیده‌گرفتن اصول پدافند غیرعامل، ایمنی شهری و حقوق شهروندی عنوان کرده است.
در این تحلیل آمده است که خط انتقال متانول از میان مناطق مسکونی، مدارس و مراکز درمانی عبور می‌کند و در اسکله شهید بهشتی تخلیه می‌شود. «اکبری» هشدار داده که متانول به‌رغم ظاهر بی‌خطرش، در هوای گرم چابهار می‌تواند با تولید بخارات سمی، تا شعاع چند کیلومتری اثرات کشنده‌ای داشته باشد. او این وضعیت را بمبی شیمیایی توصیف کرده که در سکوت نفس می‌کشد.
وی تأکید کرده که این اقدام با استانداردهای سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) هم‌خوانی ندارد و خواستار پاسخگویی مسئولان در قبال احتمالاتی مانند وقوع حوادثی مشابه انفجار بندر بیروت یا فاجعه بوپال هند در چابهار شده است. «اکبری» اسکله شهید بهشتی را در این شرایط نه سکوی تجارت، بلکه «بارانداز بحران» خوانده و هشدار داده که هم‌پوشانی کاربری اقتصادی و شیمیایی در این اسکله می‌تواند پیامدهایی مانند انفجار، آلودگی زیست‌محیطی، اختلال در زنجیره صادرات و بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران را به‌دنبال داشته باشد.
او با تحلیل ساختاری بحران‌های صنعتی، سه عامل «زیرساخت ناایمن»، «ضعف مدیریت بحران» و «بی‌تفاوتی مدیریتی» را عناصر شکل‌دهنده فاجعه‌های زنجیره‌ای دانسته و نسبت به ترکیب این عوامل در چابهار هشدار داده است.
در پایان، این مدرس دانشگاه پنج پیشنهاد راهبردی ارائه کرده است:
۱. توقف فوری انتقال متانول از بافت شهری تا طراحی مسیر ایمن؛
۲. انتقال عملیات بارگیری به اسکله‌ای اختصاصی در فاصله‌ای مطمئن از مراکز شهری؛
۳. ایجاد سامانه پایش نشتی و مدیریت هوشمند خطوط انتقال؛
۴. ارزیابی امنیتی جامع توسط نهادهای ملی؛
۵. اصلاح نقشه جامع شهری با اولویت تفکیک کاربری‌های پرریسک
«اکبری» نتیجه‌گیری کرده که چابهار حق دارد توسعه یابد، اما نه به بهای جان مردم. او این تحلیل را نه صرفاً یک هشدار فنی، بلکه «آژیر قرمز یک تهدید خاموش» توصیف کرده و خطاب به مسئولان هشدار داده که تصمیم امروز آنان، تاریخی خواهد بود: «فردا خیلی دیر است. امروز، تغییر مسیر متانول، تغییر مسیر آینده چابهار است.»
لازم به ذکر است که رسانک پیشتر نسبت به این مسئله هشدار داده است که پروژه غیرکارشناسی‌شده خط لوله انتقال متانول در چابهار، توسط شرکت پتروشیمی نگین مکران و زیرمجموعه‌اش آب‌نیروی مکران با حمایت وزارت دفاع، جان هزاران شهروند را در معرض خطر قرار داده است؛ این خط لوله که بدون دریافت مجوز از شهرداری و در برخی نقاط با فاصله‌ای کمتر از یک متر از بافت مسکونی اجرا شده، برخلاف استانداردهای ایمنی و با تهدید امنیتی نسبت به منتقدان، همچنان ادامه دارد، در حالی‌که طبق ارزیابی رسمی، ریسک مرگ قطعی تا شعاع ۷۰ متری وجود دارد و مردم خواهان خروج این مسیر از محدوده شهری هستند.
Be the first to comment