در هفتهای که گذشت، بسیاری از خانوادههای دادخواه در سراسر ایران به سر مزار عزیزان خود رفتند، عزیزانی که توسط رژیم ایران در سالهای اخیر جان خود را از دست دادهاند. این خانوادهها با حضور خود بر مزار شهدای خود، یاد و خاطره عزیزانشان را گرامی داشتند و بار دیگر فریاد دادخواهی خود را بلند کردند. این مراسمها به عنوان نمادی از پایداری و مقاومت در برابر ظلم و بیعدالتی، در جوامع مختلف برگزار شد و پیام روشن دادخواهی را به جهانیان رساند.
من به عنوان یک بلوچ نیز در روزهای پایانی سال ۱۴۰۳، اعلام میکنم که آغاز سال جدید نه به معنای فراموشی، بلکه به معنای ادامهدادن مسیر دادخواهی خون شهدای جمعههای خونین زاهدان و خاش است. این درد و رنجی که به عنوان زخمی عمیق در قلبها و روحها باقی مانده، هر روز بیشتر از گذشته است. همچنان که خون شهدای جمعههای خونین بر زمین است، مردم بلوچ نیز با تمام توان در مسیر عدالت و حقوق انسانها ایستادهاند.
در سال جدید، ملت بلوچ همچنان بر عهد خود با شهدای خود پایبند خواهند بود و تا زمانی که عدالت برای این شهیدان و خانوادههایشان محقق نشود، از تلاش و مبارزه دست نخواهند کشید. ما هیچگاه شهدا را از یاد نبرده و هر روز این مسیر را با عزمی راسختر ادامه خواهیم داد تا سرانجام به عدالت برسیم. بلی نه تنها من بلکه همه ما ملت بلوچ برای بازپسگیری خون شهدای جمعههای خونین زاهدان و خاش، تا تحقق کامل عدالت و پایان ظلم و ستم، آرام نخواهیم نشست.
نه می بخشیم؛ نه فراموش می کنیم.
(توجه: ویدئو مربوط به دیدار خانواده شهدا با همدیگر در تاریخ ۷ فروردین ماه ۱۴۰۳ در مسجد مکی زاهدان میباشد.)
Be the first to comment