به گزارش رسانک، یوسف شهلیبر، فرزند ایوب، شامگاه دوشنبه ۶ اسفندماه ۱۴۰۳، همراه با مادر باردارش، مریم شهلیبر، در خودروی خانوادگیشان در منطقه چاهجمال شهرستان ایرانشهر، هدف تیراندازی بیضابطه و مستقیم نیروهای یگان تکاوری قرار گرفتند. در این حادثه، یوسف مورد اصابت پنج گلوله قرار گرفت و روز ۷ اسفند ماه جان خود را از دست داد. مادر باردار وی نیز ضمن اینکه جنین خود را از دست داده، همچنان در بخش مراقبتهای ویژه این بیمارستان بستری است.
رحیم بندویی، عضو حزب مردم بلوچستان در گفتوگو با تلویزیون ایران اینترنشنال اظهار داشت که بلوچستان مدتهاست به منطقهای ماتمزده تبدیل شده است. او با اشاره به سرکوب نظاممند شهروندان بلوچ تأکید کرد که نیروهای نظامی ایران بدون پایبندی به قوانین خود، به سمت شهروندان بلوچ تیراندازی کرده و سپس متواری میشوند.
بندویی افزود که خوشبختانه با وجود رسانههای مستقل، اخبار بلوچستان در سالهای اخیر سانسور نشده و اسامی دهها کودک که به دست نظامیان ایرانی کشته شدهاند، قابل ثبت و پیگیری است. وی با تأکید بر تداوم سرکوب در بلوچستان، کشتار شهروندان را بهعنوان یک سیاست نهادینهشده در نیروهای نظامی ایران توصیف کرد و نمونهای از این خشونت را قتل یوسف شهلیبر، کودک پنجساله بلوچ، عنوان کرد. بندویی تصریح کرد که جمهوری اسلامی همواره با رویکردی خشن و سرکوبگرانه با بلوچستان برخورد کرده و جان شهروندان بلوچ را بیارزش شمرده است.
علاوه بر این، وی به ممانعت دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر از برگزاری مراسم روز “دود و ربیدگ” بلوچی اشاره کرد و این اقدام را نمونهای از سیاستهای جمهوری اسلامی علیه فرهنگ، زبان، هنر و هویت ملتهای تحت ستم دانست. او اظهار داشت که جمهوری اسلامی نهتنها با حقوق فرهنگی بلوچها دشمنی میورزد، بلکه حتی فرصت نفس کشیدن را از آنان گرفته است. بندویی افزود که تلاش ملت بلوچ برای گرامیداشت روزی بهعنوان روز فرهنگ خود، ناشی از احساس خطر نسبت به نابودی فرهنگشان است و این اقدام را نوعی مقاومت در برابر حاکمیت دانست.
بیتوجهی و سرکوب سازمانیافته جمهوری اسلامی ایران علیه هویت و حقوق ملت بلوچ، در کنار تداوم خشونتهای نظامی، نشاندهنده سیاستهای تبعیضآمیز و ضد انسانی حاکمیت در قبال این منطقه است؛ سیاستهایی که نهتنها جان شهروندان را تهدید میکند، بلکه مانع از حفظ و گسترش هویت فرهنگی و اجتماعی آنان نیز میشود.
Be the first to comment