به گزارش رسانک، یک زندانی بلوچ اعدام شده در سحرگاه روز دوشنبه ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۳، در زندان مرکزی زاهدان که به همراه دو نفر دیگر به نام‌های “خدابخش قنبرزهی (براهویی)” و “امید حسین زایی” اعدام شده بود، احراز هویت شد.
هویت این شهروند بلوچ، “ستار رادوزهی”، ۴۲ ساله، فرزند عبدالحمید اهل روستای میلک واقع در شهرستان زابل عنوان شده که به همراه “خدابخش قنبرزهی (براهویی)”، ۴۰ساله، فرزند محمد، متأهل و دارای هشت فرزند، “امید حسین زایی”، ۳۳ ساله، فرزند نورمحمد، دارای یک فرزند اعدام شده بود.
بر اساس این گزارش، ستار حدود هفت سال پیش به همراه یک نفر دیگر به اتهام “حمل مواد مخدر” در منطقه رامشار در محور زابل به زاهدان توسط نیروهای نظامی بازداشت و به زندان زابل منتقل شده و در سال ۱۴۰۰ هر دو نفر با تودیع قرار وثیقه از زندان آزاد شده‌اند ولی او یک سال بعد با یورش نیروهای نظامی به منزلش مجددا بازداشت شده است.
این زندانی در اردیبهشت ماه سال جاری از زندان زابل به زندان مرکزی زاهدان منتقل شده و خانواده وی روز یکشنبه پس از تماس مسئولان زندان برای انجام ملاقات آخر به این زندان رفته و آخرین دیدار را انجام داده‌اند.
گفتنی است که وی بارها اتهام حمل مواد را در دادگاه رد کرده و عنوان داشته است که از وجود مواد در خودروی توقیف شده خبر نداشته ولی قاضی بدون توجه به دفاعیات وی، برای او حکم اعدام صادر کرده است.
خدابخش و امید نیز در پرونده های جداگانه در سال ۱۴۰۱ در زاهدان با اتهامات مرتبط با مواد مخدر بازداشت و از دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شدند و صبح روز ۱۸ آذر ماه از بند عمومی به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام منتقل شده بودند که خانواده‌های این دو زندانی آخرین ملاقات و دیدار قبل از اعدام را انجام داده اند.
لازم به ذکر است که در سال ٢٠٢٣ دستکم ١٨۴ زندانی بلوچ با اتهامات گوناگون در ٢۶ شهر مختلف ایران که زندان‌های زاهدان با ۵۴ و بیرجند با ٣١ مورد بیشترین تعداد اجرای حکم غیرانسانی اعدام را داشته‌اند، اعدام گشته که در بین این زندانیان حداقل چهار زن نیز وجود دارد.
Be the first to comment