به گزارش رسانک، روز دوشنبه ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۳، “احمدعلی گودرزی” فرمانده مرزبانی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد اجرای طرح انسداد مرزهای ایران از استان بلوچستان و سیستان و خراسان رضوی شروع شده و طی سه تا پنج سال با هزینه سه میلیارد یورویی انجام خواهد شد.
این انسداد با هزینه ۳ میلیارد یورویی در حالی انجام می شود که استان‌های مرزی ایران از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی، همچون دسترسی به آب پاک، برق پایدار، خدمات بهداشتی و آموزشی محروم هستند و دولت به جای توجه به این نیازهای اساسی و فوری، میلیاردها یورو از منابع ملی را صرف پروژه‌های ساخت دیوارهای مرزی می‌کند.
مردم این مناطق که اغلب با شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند، از کمبودهای شدید در زیرساخت‌های اساسی رنج می‌برند. بسیاری از روستاها هنوز از امکانات اولیه محرومند و کودکان برای تحصیل باید مسافت‌های طولانی را طی کنند. در همین حال، سرمایه‌گذاری‌های کلان دولت در ساخت دیوارها، بهبود شرایط زندگی این مناطق را به تعویق می‌اندازد.
این اقدام نه تنها نارضایتی عمومی را افزایش می‌دهد، بلکه باعث بروز فقر و بیکاری در استان ها خواهد شد. تخصیص منابع مالی به پروژه‌هایی که تأثیر منفی بر بهبود کیفیت زندگی مردم دارند، نشان‌دهنده اولویت‌های نادرست در سیاست‌گذاری‌های توسعه‌ای مسئولان رژیم ایران است.
در حالی که در بلوچستان مردم از آب، برق، لوله کشی گاز، مدرسه، بیمارستان، آزادراه و بزرگراه و ساده ترین امکانات زندگی محروم هستند، رژیم ایران در تلاش است تا با کشیدن دیوار عرصه اقتصادی را بر مردم منطقه تنگتر کند.
Be the first to comment