حاصل سفر پزشکیان به بلوچستان

آمدند، نشستند، گفتند و برخاستند؛ پی مصلحت مجلس آراستند

✍️ عبدالستار دوشوکی (مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن)
 
علاوه بر تکرار شعارها و “وعده درمانی های” مسبوق به سابقه تمام روسای جمهور قبلی، نکته قابل توجه عکس العمل رئیس جمهور به ذکر تصویب قطعنامه “وضعیت حقوق بشر در ایران” توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود که دیروز با اکثریت آرای جامعه جهانی تصویب شد و مولانا عبدالحمید در سخنان خودشان بر روی آن تاکید کرد.

این قطعنامه رژیم را برای نقض فاحش حقوق بشر، کشتار، اعدام، بی عدالتی و سرکوب اقلیت های قومی و مذهبی و زنان محکوم کرد. بلوچ‌ها مظلومترین قربانی تبعیض و ظلم و ستم و کشتار و اعدام و دستگیری و شکنجه هستند.

این قطعنامه مشخصا نسبت به بی‌اعتنایی فاحش به جان انسان‌ها توسط رژیم تاکید کرده بود. رژیمی که بیش از صد و بیست نفر انسان بیگناه را در جمعه های خونین زاهدان و خاش بیرحمانه به قتل رساند و تا به امروز هیچکس محاکمه و مجازات نشده است. به همین دلیل مولانا عبدالحمید بصورت هدفمندانه ای به این قطعنامه دیروز سازمان ملل اشاره کرد و بر آن تاکید ورزید.

این تاکید مولانا در جلسه عمومی امروز (پنجشنبه ۱ آذر ماه ۱۴۰۳) در زاهدان باعث خشم رئیس جمهور رژیم شد. زیرا بجای محاکمه آمرین و عاملین کشتار جمعه خونین وی سازمان ملل و اکثریت کشورها را محکوم کرد؛ که خود گویای واقعیت تلخ و انکارناپذیر این رژیم ستمگر و نگاه آن به “عدالت” است.