به گزارش رسانک، امروز سه‌شنبه ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۳، بیخبری بیش از یک هفته‌ای از وضعیت دو نوجوان بازداشت‌شده بلوچ به نام های “یاسین کبدانی”، متولد ٣٠ فروردین ماه ١٣٨٣، فرزند غلامعلی و “بنیامین کوهکن” فرزند حمیدرضا، هر دو اهل زاهدان، علیرغم پیگیری‌های خانواده‌هایشان در کانون تربیت و اصلاح زاهدان و عدم دریافت پاسخ قانع کننده باعث نگرانی شده است.

بر اساس این گزارش، اکنون بیش از یک هفته است که این دو نفر هیچگونه تماس تلفنی با خانواده‌های خود نداشته‌اند‌ و در پیگیری‌های بستگان آنها، مسئولان کانون اصلاح و تربیت بدون اینکه اجازه ملاقات با آنها و رئیس کانون بدهند، گفته‌اند که “حال آنها خوب است”.

گفتنی است در آخرین دیداری که خانواده یاسین مدتی پیش با او داشته‌اند، حال روحی او خوب نبوده و از لحاظ جسمانی نیز به شدت لاغرتر بوده است که این بی‌خبری و عدم اجازه ملاقات در آستانه دومین سالگرد بازداشت این افراد باعث نگرانی خانواده‌هایشان از وضعیت سلامت آنها شده است.

بنیامین همزمان با بازداشت های فراقانونی و فله‌ای گسترده در تاریخ ١٣ دی ماه ١۴٠١، توسط نیروهای امنیتی در زاهدان بازداشت شده و یاسین نیز در همان روز در حالی که همراه پدر و یکی از دوستان پدرش قصد سفر به کرمان داشته، در ایست و بازرسی پلیس راه زاهدان توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شده است.

نیروهای اداره اطلاعات، پدر یاسین و دوست او را پس از بیست و چهار ساعت بازداشت و برگزاری دادگاهی فرمالیته آزاد کرده‌اند ولی یاسین را بدون هیچگونه توضیحی به خانواده در بازداشتگاه نگه داشته‌اند.

خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران یک روز پس از بازداشت یاسین و بنیامین، فیلمی از اعترافات اجباری آنها پخش کرد که در آن ویدئو، این دو نوجوان علیه خود اعترافاتی تحت عنوان تیراندازی به خودروهای گشت انتظامی در زاهدان را به خود نسبت دادند.

این نوجوانان در ملاقات هایی که بعدها با نزدیکان خود داشته‌اند، عنوان کرده‌اند که برای اعترافات اجباری به شدت تحت شکنجه قرار گرفته و به آنها قرص های مجهول خورانده اند. آنها پس از بیست و دو روز از بازداشتگاه های نهادهای امنیتی و نظامی به “کانون اصلاح و تربیت” واقع در خیابان بهداشت در شهر زاهدان منتقل شده اند.

پیشتر منابع گفته بودند: وکلای این شهروندان تاکنون از سوی دادگاه اجازه دیدار با موکلان خود را نداشته‌اند و فقط جهت گرفتن امضای وکالت به آنها اجازه دسترسی به پرونده داده شده است و این افراد هر بیست و پنج روز اجازه ملاقات حضوری با اعضای خانواده خود را داشته و در سایر روزها مسئولان کانون حتی اجازه تماس تلفنی نیز به آنها نمی‌دهند.

دستگاه قضایی تاکنون از برگزاری جلسه دادگاه این دو نفر خودداری کرده ولی بصورت شفاهی اتهامات “محاربه، مفسد فی الارض و قتل” برای آنها مطرح کرده که با توجه به فشارها، شکنجه ها و اعترافات اجباری گمان می‌رود که دستگاه قضایی تصمیم قطعی گرفته تا مجازات اعدام برای این نوجوانان که هر دو در زمان بازداشت زیر هجده سال بوده‌اند، در نظر بگیرد.