فعالیت‌های گروهی می‌توانند به شکل فعالیت مدنی، تشکیلاتی و یا سیاسی انجام پذیرند. در ادامه، به توضیح این موارد می‌پردازیم.

برخی اشکال فعالیت گروهی

فعالیت مدنی
کنشگری مدنی به هنجارها، سازمان‌ها و شیوه‌های اجتماعی اشاره دارد که مشارکت بیشتر شهروندان را در سیاست‌ها و تصمیمات عمومی تسهیل می‌کند. اینها شامل دسترسی به انجمن‌های مدنی، مشارکت در رسانه‌ها و ابزار مشارکت در فعالیت‌های مدنی مانند تظاهرات غیرخشونت‌آمیز یا دادخواست است.

اصل بیست و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی فعالیت احزاب و انجمن‌های صنفی را در چارچوب قانون آزاد اعلام کرده است. بر این اساس، گروه‌های اجتماعی و صنفی می‌توانند نهادهای مدنی تشکیل داده و برای مطالباتشان فعالیت کنند؛ اما این قوانین در بسیاری از اوقات زیر پا گذاشته می‌شود، کنشگران بازداشت شده و از ادامه فعالیتشان جلوگیری می‌شود. بنابراین رعایت تدابیر امنیتی حتی برای انجام فعالیت‌های قانونی، بسیار مهم و ضروری است.

فعالیت تشکیلاتی
فعالیت تشکیلاتی به مجموعه‌ای از اقدامات و کنش‌های گروهی گفته می‌شود که افراد براساس برنامه‌ریزی از پیش تعیین شده جهت دستیابی به اهداف و مقاصد مشترک یک گروه، حزب و یا تشکیلات خاص انجام می‌دهند. گرچه فعالیت تشکیلاتی اشکال مختلفی از خودیاری و کنش جمعی را شامل می‌شود، با این حال برای دستیابی به اهداف تعیین شده نیازمند سازماندهی سلسله‌مراتبی اعضا است.

فعالیت‌های گروهی علنی و مخفیانه
بسیاری از کنشگران در داخل کشور که خود سابقه بازداشت و محکومیت دارند، عدم تفکیک فعالیت‌های علنی و مخفیانه را نقطه ضعف فعالان عنوان کرده‌اند. وقتی فردی فعالیت علنی انجام می‌دهد احتمال اینکه توسط نهادهای امنیتی به طرق مختلف تحت تعقیب، مراقبت و شنود قرار گیرد، بیشتر می‌شود. همین امر خطر شناسایی برخی از فعالیت‌های مخفیانه وی را نیز تشدید می‌کند. بنابراین بهتر است فعالان مرز مشخصی بین فعالیت‌های علنی و مخفیانه خود اتخاذ کنند. بسیاری از کنشگران پیشنهاد می‌کنند افراد تمرکز خود را تنها روی یکی از انواع فعالیت‌های علنی یا مخفیانه قرار دهند.

📷 توصیه می‌کنیم برای افزایش آگاهی خود هایلایت «فعالیت امن» را صفحه اینستاگرام رسانک نیوز مرور کرده و با دیگران نیز به اشتراک بگذارید.