به گزارش رسانک، روز جمعه ۹ شهریور ماه ۱۴۰۳، مولوی عبدالحمید در قسمتی از خطبه‌های نماز جمعه گفت: «با گذشت حدود دو سال از اتفاق جمعه خونین زاهدان، هنوز به این موضوع رسیدگی نشده است، ولی ما هنوز نمی‌دانیم که انگیزۀ وقوع این اتفاق چه بود!.»

مولوی عبدالحمید گفت: “اما گلایه‌ای که ما از گذشته داریم این است که در زاهدان اتفاقی افتاد که دنیا را تکان داد و همه می‌دانند که این اتفاق، ناحق بود، ولی ما هنوز نمی‌دانیم که انگیزۀ وقوع این اتفاق چه بود! این اتفاق همزمان با جریان مهسا پیش آمد و شاید این اتفاق در زاهدان به این دلیل رخ داد تا مردم این منطقه به اعتراضات نپیوندند و یا با هدف عبرت دیگران صورت گرفت. علت و انگیزه اصلی را خدا بهتر می‌داند و این موضوع که اکنون نزدیک به دو سال از آن می‌گذرد، از جانب مسئولان بررسی و رسیدگی نشد، درحالیکه اگر به این موضوع رسیدگی می‌شد و از مردم دلجویی می‌شد بسیار مفید و تأثیرگذار بود.”

وی افزود: “اگر به اتفاقی که برای خانم مهسا امینی افتاد و سایر جریاناتی که در اعتراضات پیش آمدند مانند آنچه در لاهیجان اتفاق افتاد رسیدگی می‌شد و مسئولان به‌جای هزینه‌کردن نظام و حاکمیت، فرد خاطی را قربانی و مجازات می‌کردند این عاقلانه و هوشمندانه بود. نباید هیچ حاکمیتی را برای یک سرباز و مامور و مسئول خاطی هزینه کرد، بلکه هر کسی در هر جایگاهی که مرتکب خطا شده باید همان فرد قربانی بشود.”

امام‌ جمعه زاهدان در خصوص «اجرای عدالت» و «رفع تبعیض» که آن را بزرگترین خواستۀ مردم ایران و اصلی‌ترین وظیفۀ دولت برشمرد، افزود: «ما امیدواریم دولت جدید بتواند مشکلاتی که در گذشته پیش آمدند و سبب نارضایتی اکثریت ملت ایران شدند را با تدبیر و حکمت برطرف کند و رضایت مردم را حاصل کند. در مورد اتفاق زاهدان نیز از ابتدا ما خواستار رسیدگی بودیم و گفتیم حاضریم مذاکرۀ عادلانه داشته باشیم، مهمترین خواسته جامعه آن است که تبعیض‌ها برطرف شوند. اگر تبعیض‌ها را رفع کنید مردم تسلی حاصل می‌کنند، اما تا زمانی که تبعیض باشد اگر تمام جاده‌ها را هم با طلا فرش کنید مشکلات حل نمی‌شوند. تبعیض بزرگترین مشکل ملت ایران است.”