یادی از هزاران شهروند بلوچ ناپدید شده توسط حکومت‌های ایران و‌ پاکستان در روز جهانی “ناپدید شدگان”

به گزارش رسانک، امروز ۳۰ آگوست ۲۰۲۴ مصادف با ۹ شهریور ماه ۱۴۰۳، روز جهانی “ناپدید شدگان” می‌باشد. این روز به سرنوشت کسانی اشاره دارد که در حکومت‌های استبدادی، دیکتاتوری، جنگ، درگیری‌های سیاسی و… یا دلایل نامعلوم ناپدید شده‌اند و هدف آن افزایش آگاهی در مورد شمار ناپدیدشده‌های اجباری در سراسر جهان می‌باشد که با توجه به شرایط سیاسی در بلوچستان، این وضعیت در این سرزمین به یک موضوع نگران‌کننده برای ملت بلوچ تبدیل شده است.

طی سال‌های اخیر هزاران شهروند بلوچ توسط حکومت های جمهوری اسلامی ایران و پاکستان به طرق مختلف بازداشت و ناپدیدسازی قهری شده‌اند و همین امر یکی از دلایل به وجود آمدن جنبش هایی مانند آنچه که سازمان “بلوچ یکجهتی” به رهبری دکتر “مهرنگ بلوچ” در حال انجام می‌باشد، شده است.

بدلیل عدم اجازه فعالیت “ان جی او”ها  و سازمان های مستقل حقوق بشری در ایران و‌ پاکستان و همچنین اداره بلوچستان بصورت امنیتی در دو سوی مرز توسط سلطه‌گران نمی‌توان آمار دقیقی از بلوچ‌های ناپدید شده ارائه کرد ولی آنچه که مشهود است ده‌ها هزار نفر توسط نهادهای‌ امنیتی و نظامی ایران و پاکستان، پس از بازداشت یا ربوده شدن ناپدیدسازی قهری شده‌اند.

جنایت ناپدیدسازی قهری نقض فاحش حقوق بشر است؛ اقدامی که مطابق قوانین بین‌المللی ممنوع است اما همچنان از آن برای خاموش کردن صدای مخالفان و حمله به جامعه مدنی استفاده می‌شود و مردم، هر ساله قربانی ناپدیدسازی قهری می‌شوند و پس از بازداشت یا ربوده شدن توسط نیروهای امنیتی ناپدید می‌شوند و اثری از آنها به جا نمی‌ماند.

مسئولان این ناپدید‌سازی‌ها اغلب از تایید وقوع آنها خودداری می‌کنند یا حتی ممکن است آنها را به عنوان بخشی از فعالیت‌های ضد تروریسم توجیه کنند. رژیم‌های استبدادی تلاش می‌کنند با ناپدید کردن مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران، و دیگر گروه‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان و افراد دچار ناتوانی، ترس و وحشت به وجود آورند و سلطه خود را حفظ کنند.

لازمه متوقف کردن چنین جنایاتی توسط حکومت‌های استبدادی، اطلاع‌رسانی خانواده‌ها و نزدیکان از بازداشت یا ناپدید شدن افراد و عدم سکوت مقابل چنین جنایاتی است. همچنین فعالان حقوق بشری فعالیت ویژه‌ای در خصوص اینگونه موارد داشته باشند و فعالان سیاسی نیز با جدی گرفتن و مطرح کردن این موارد با نهادها و سازمان های بین‌المللی آنها را وادار به فشار آوردن بر روی حکومت‌هایی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند، کنند.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*