✍️عرفان آسکانی
چند سالی است که مساله طرد اجتماعی، بر اساس تجربه زیسته‌ای که به‌عنوان یک فرد بلوچ در استان سیستان و بلوچستان داشته‌ام، از اهمیت زیادی برخوردار بوده است، دلیل طرح این مساله در اینجا اتفاق ناگواری است که در چند روز اخیر در استان رخ داده است.
ماجرا از این قرار است که نیروی انتظامی در شهرستان ایرانشهر، پس از تعقیب و گریز یک خودرو که به گفته مامورین حامل مواد مخدر بوده است، اقدام به تیراندازی می‌کند که در پی آن گلوله به یک پسربچه هفت ساله می‌خورد و جان خود را از دست می‌دهد.
فارغ از قصد و غرض شلیک‌کنندگان و اینکه آیا بدانها دستور شلیک مستقیم داده می‌شود یا خیر که در جای دیگری باید پیگیری شود و همچنین مساله حمل مواد مخدر یا به اصطلاح قاچاق سوخت (که بسیاری از مناسبات اقتصادی را در این استان رقم می‌زند)، مساله قابل تامل و تکرار شونده باز همان باورهای کلیشه‌ای که نشان از نوعی طردشدگی قومی دارد و همان فقر رسانه‌ای که گریبانگیر حاشیه/پیرامون شده است و در هیچ یک از اخبار رسمی کشور و یا حتی صفحات شخصی کنشگران قومی به‌صورت جدی بدان پرداخته نشده است.
در دنیای معاصر که قدرت رسانه فرای قدرت دیکتاتورها عمل می‌کند و افکار عمومی را نیز تحت سیطره دارد، این وظیفه‌ی فعالان مدنی، کنشگران اجتماعی، نمایندگان مجلس و تریبون‌های مذهبی و… است که باید بتواند افکار عمومی را جهت‌دهی بکند و همچنین صدای محذوفین جامعه باشد.
پیکان سخنم با آن دست از افرادی‌ست که به‌عنوان فعال اجتماعی/سیاسی، و یا کنشگران مذهبی بوده که درگیر زدوبند سیاسی شده و عمده فعالیتشان جمع کردن سیاهی لشکر در پایتخت برای گرفتن رای از فلان وزیر و یا دست به دامان شدن فلان مدیر و مسئول برای گرفتن امتیاز و … است و یا آن دست از کنشگرانی که تمام فعالیت رسانه‌ای‌شان محدود به گرفتن تعدادی عکس از طبیعت این استان در کنار چند سلبریتی‌ای است که با هزار لابه و هزینه فراوان به این استان سفر کرده و با پوشیدن لباس محلی و نگاه از بالا به مردم سعی در نوعی فخرفروشی دارد.
آنچه این کنشگران سعی در نشان دادن آن از استان و مردمان این استان دارند تصویری بهشت گونه و غیرقابل فهم از پرابلماتیزه‌ای حل ناشدنی است که به شکل مضحکی به سوژه‌ی غیراستانی و پایتخت نشین ارائه می‌شود.
طبعا سلامت یک موجود زنده به معنای احساس درد و واکنشی است که به اعضای بدن خود دارد، اگر قرار است جامعه‌ای پویا داشته باشیم باید قبل از هر چیزی احساس درد را در خود بپرورانیم و این قبیل جراحات عمیق را نباید سربسته به حال خود رها کنیم.
اگر چه تا رسیدن به نوعی آگاهی رسانه‌ای در این استان فاصله زیادی وجود دارد اما انتظاری که از کنشگران محلی، ملی و همچنین جامعه روشنفکری برمی‌آید این است که اخبار این استان را همچون اخبار مهم دیگر در سطح ملی و فراملی مطرح بکنند.
Be the first to comment